donderdag 16 juni 2016

4 jaar later

Wat vliegt de tijd toch.

En je kan huilen vandaag, maar je weet ook dat het misschien niet vandaag is maar misschien op een totaal, onverwacht, ander moment.

Daarom vandaag een fijne herinnering aan zijn "orde".

Als je de keukenlade opentrok dan lagen de lepeltjes en de vorkjes, echt lepeltje, lepeltje.
 




Niet dat het nu anders is, maar een paar weken na het verlies was ik bij ons moeke en we deden de afwas.

De lepeltjes gingen in de keukenlade nog steeds lepeltje lepeltje...

Maar wat deed La Reine ineens, eens goed rommelen in de lepeltjes.... zodat ze wanordelijk lagen.

Een vloek erachter en hier gedaan ermee......


Wat een mens dan even niet kan hebben omdat je geconfronteerd ermee wordt.

En nu... liggen ze lepeltje, lepeltje soms....

Maar het is een mooie herinnering aan de haast obsessieve manier van ons vake zijn orde.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...