woensdag 31 december 2014

À fun (tache) tic New Year

Wij wensen u

Kriebeltjes in de buik,
Engeltjes om je heen,
Knuffeltjes in bed,
Kaboutertjes in de keuken,
Eendjes in bad,
Roze olifantjes op het behang,

Maar vooral een fantastisch mooi,
Gezellig en schitterend jaar!

Voor iedereen een fijn 2015!



woensdag 24 december 2014

Merry Kissmas

Beste Kerstman,

Dit jaar wens ik een vette bankrekening en een slank figuur.

Vorig jaar heeft u zich duidelijk vergist. :-)

Fijne Kerstavond & Kerstmis


dinsdag 23 december 2014

zaterdag 20 december 2014

De Grungblavers

Als u zich zou afvragen waar we zijn.......



Awel, we zijn hier naar het kijken op dit moment.



Senieltje nummer 1

Dat is je boontjes afgieten vooraleer je met je vergiet aan de pompbak bent.

U denkt allicht, goed bezig zo.

Maar laat het een troost zijn..... Eentje was geentje!

donderdag 20 november 2014

Er kwam een vervolg

En of er eentje kwam, een vervolg dus op dit verhaal.

Andere setting maar ik was nog TV aan het kijken. We schrijven nu vorige week, een dag in november, dat H.T.B. thuis was.

Hij gaat netjes naar de badkamer waar het toilet is, als je in Antwerpen bent. Flink zo.

En dan wenst hij terug naar bed te gaan. Dus ik zie hem richting onze keuken sloffen en ik zeg: "Gaan we in de keuken slapen?"

Als antwoord geeft hij: "Go to the light." Draait zich om, sloft richting slaapkamer en duikt zijn bed in.

Dat voorval was ik eigenlijk wat vergeten tot ik hem een paar dagen geleden vroeg wat hij die avond had gezegd.

"Hoe? Watte? Wat heb ik gezegd?"

Hij wist het dus weer niet meer.... maar kon er wel om lachen...

Vanwaar haalt hij nu zoiets weer?

Is dat gelijk vliegen of muggen die worden aangetrokken door het licht?





woensdag 19 november 2014

15 jaar op de teller

"If I were Jessy and you were Woody, I would have totally ignored Buzz Lightyear, right off the bat.

Because nobody can replace you! Not even a man with wings."


15 jaar getrouwd vandaag.

Dank je wel al hiervoor, H.T.B.


dinsdag 18 november 2014

Het kan ook u gebeuren

Vooraleer ik het verhaal uit de doeken doe, moet ik even zeggen waarom  ik op de zetel sliep.

Niet onbelangrijk, kwestie van geen verkeerde conclusies te trekken.

Uiteindelijk weten jullie het al, maar het is zo dat als H.T.B. thuis is dat Fientje de longen uit haar lijf miauwt om bij haar te komen liggen in de zetel.

Is H.T.B. niet thuis, dus in Amsterdam dan doet ze dat niet. Kattengedrag. Maar goed, we hebben het niet over de felix vulgaris en hun gedrag.

Maar dit is dus enkel om een decor te scheppen voor u als lezer.

Laat ik ook nog vertellen dat het nacht was, en ik dus met een dekentje met een Fien op de buik lag te slapen in de zetel, mid-oktober was het toen.

Ik werd wakker van gestommel tegen de livingdeur, een stilte en dan leek het of het binnen regende. Dus ik veer recht en H.T.B. stond gewoon de modem water te geven.

Dat de blauwe lampjes ineens gedoofd waren, mijn handtas spetters had en mijn sloffen wat vochtig waren zijn details, zeker?

Kwaad riep ik: "Wat doede gij na?" Overbodige vraag want ik wist het wel.

Laconiek en slaapdronken kreeg ik een antwoord: "Wie legt er na nen telefoon op de wc?"

Waarop mijn antwoord simpel van aard was: "Ik!!!! Omdat dat begot de modem is en niet de wc?"

En hop weg was hij, slaapdronken, zijn bed terug in. En daar zat ik, op mijn knieën, met Dettol, de vloer en apparatuur te poetsen.

Volgende ochtend, vertrek ik met M.K.P. en ligt hij nog te knorren. Ik had hem moeten wakker maken want hij ging zoonlief naar de school brengen, maar ik was veel te boos. Zoek het maar zelf uit, nah. :-)

10u30 zag ik mijn GSM oplichtten op het werk met een tekstbericht: "Goeiemorgen lieverd, waarom heb jij mij niet wakker gemaakt?"

En of ik snel was met mijn reactie terug te sturen: "Omdat gij begot op de modem zonodig moest wateren." (Ik zei het wat platter, maar goed).

En dat was het moment waar het bij H.T.B. begon te dagen. Toen hij in de living kwam lag er een dweil, rook het naar Dettol én ach haaaa, daarom lag de modem op zijn kop op een handdoek.

Hoe je slaapdronken iets kan doen... Maar waarom doe je dat dan? Neen, ik ga hier geen deskundige onderbouwde theorie gaan ophangen. Het is veel simpeler.

In Amsterdam is het WC dus waar bij ons in Antwerpen onze living is... en dus dacht H.T.B. dus dat hij daar nog was.

Enfin, alles lag dus plat qua internet, telefoon én TV. En had H.T.B. de opdracht gekregen om een nieuwe te gaan halen. Ik had gezegd dat hij maar moest zeggen dat we een hond op bezoek hadden gehad, die zijn poot had opgeheven.

Wat zeg je anders in zo'n geval?

Triomfantelijk, komt hij thuis met een nieuwe modem en uiteraard vroeg ik wat ze hadden gezegd.

"Ik heb gewoon gezegd, mannen, dienen modem doet het niet meer zunne. En ik heb een nieuwe gekregen".

Heeft hij toch geluk dat ik die dag moest werken en niet mee kon gaan, want ik zou nogal geroloogd hebben anders.

Maar ja... het kan misschien morgen mij ook eens overkomen....




maandag 17 november 2014

Rijvaardigheid

Mijnheertje Koekepeertje had vandaag op school zijn fietsvaardigheidstest.

Leuk initiatief van de school, want wij hebben wel het grootste gedeelte fietspad van bij ons thuis tot de school, toch is veilig met de fiets op school geraken niet evident in de stad.


Vrijdag hadden ze al geoefend in de buurt van het Marnixplein - mijn mémé zei altijd: "De man met het frinket. (frinket = vork)".

Vandaag was dé test of ze het wel goed in de praktijk konden brengen.

En reken maar van yes.. ze hadden allemaal hun best gedaan.

Dus vond M.K.P. dat ik nu van hem kon leren hoe ik moest fietsen.

Ja, hij heeft een moeder die gelijk een idioot fietst.

Die negeert het rode licht omdat ze dat geen mooie kleur vindt.

 Ze geeft ook nooit een richting aan omdat ze voor de automobilisten het spannend wilt houden van: "Achhhh, ge weet het niet hé, welke richting ik uit ga gaan. Suprise!"

Ze stapt af, midden van de straat. Dat is comfortabel en ze draait ook gewoon 180 graden in het midden van de straat.

Echt een held op de fiets.

Tuurlijk niet!!!!

Ik ben net die fietser die netjes, allez, buiten eens tegen de rijrichting op het fietspad rijden, (maar dat is enkel om naar onze garage te rijden), keurig fietst.

Laat ik het zo zeggen, als u fietslessen nodig heeft, hier bij ons woont nu een kenner. ;-)

woensdag 29 oktober 2014

Toch een wereld van verschil...

...Is het als je collega, Playmobil aan de lijn heeft met een probleem in hun sanitaire ruimtes,

En vervolgens dan belt naar de planning om te zeggen dat ze net Playboy aan de lijn heeft gehad.

maandag 27 oktober 2014

Niet gewoon dagelijks

Vandaag liet H.T.B. me weten, toen ik op het werk was, en hij thuis aan het genieten met M.K.P. (wegens herfstvakantie)  dat mijn pakje er was.

Het is niet zo dat ik dagelijks pakjes toegestuurd krijg, maar deze keer wel.


Maar ik kan nu wel zeggen dat het "héél gewoon dagelijks is".... En dat komt door deze lieve dame!

Bedankt alvast Petra!!!

maandag 20 oktober 2014

Waar is je tas?

Na onze thuiskomst liep ik gauw nog langs ons kruideniertje. Je kent deze wel, een winkeltje, meestal, man en vrouw achter de toog en in ons geval met de goede ouderwetse stofjas aan.

Ik neem wat kleinigheden mee en vraag een zakje. Ik wil betalen en realiseer me dan dat ik een herbruikbare tas meehad. Deze hing om mij schouder, hoe erg.

Dus ik mompel: "Ik ben goed bezig vandaag."

Antwoordt onze kruidenier: "Ja, als uw zoontje hier onlangs was, was hij ook iets vergeten (klopt, fruit)."

"Ja, dat zal in de genen zitten.", zeg ik.

En hop weg was ik..... Met wat rode wangen.

Eigenschappen

Ieder jaar vóór het eerste oudercontact vraagt de school om een paar woorden aan te kruisen dewelke aangeven hoe je kind is.

Dus ik vulde deze netjes in en gaf ze aan Mijnheertje Koekepeertje. Deze kwam haast onmiddellijk met het formulier naar mij en zei: "Mama, je hebt dat verkeerd ingevuld. Dat moest over jou gaan."

"Nahhaaa, allee gaat Meester W. mij evalueren dan?"

"Ja, want kijk in mijn agenda staat, evaluatieformulier ouders."

Hij is als kleuter ooit blond van lokken geweest. Telt dat?


"Ja, ik, ouder van leerling, jij dus, moet dat invullen."

En weg was hij..... Met de nodige....... Ja zegggggggg



donderdag 9 oktober 2014

RVT-werking

Met de school gaan ze in het 6de leerjaar sommige dagen naar een rustoord om de mensen te entertainen.

Mijnheertje Koekepeertje kennende zal hij daar allicht goed in zijn. ;-)

Zo was het vandaag de eerste keer.

"Mama, wij hebben bingo met hen gespeeld. En weet je, in onze groep hadden wij, dé slimste mens van het rusthuis zitten."

"En hij noemt Sjaurel. Echt hoor, niet Charles, maar Sjaurel."

Op zijn Antweirps wordt dat uiteraard zo uitgesproken.  Ik kijk al uit naar de komende verhalen over dé slimste mens.

dinsdag 7 oktober 2014

Je wordt ouder

Maandag heb ik het ontdekt.

Vorige week liet je al een steekje vallen. Gelukkig waren we daar waar ze je konden helpen. Maar je besliste om het toch op eigen houtje nog even te proberen.

Hoelang dat zou lukken konden ze me niet vertellen, maar je kon mee met ons. Oeffff

Tot gisteren, je had er geen zin in. Ook niet toen ik het nog eens probeerde. Het was genoeg voor jou.

We besloten dan maar om je te laten rusten en op zoek te gaan naar hulp.

Dat vonden we langs twee kanten. Eentje zou je komen ophalen om je naar je therapeut te brengen.
Geregeld dus.

Ik werkte vandaag van thuis zodat ik jou kon bijstaan, want je laten vertrekken zonder mij, wou ik niet.

Maar ik kon jezelf brengen dankzij jouw eerste redder, wat leuk toch, samen op weg naar beterschap.

Daar liet ik jij dan in de handen van de kenners van zaken,

Ik ging naar huis, werkte voort en toen kwam het telefoontje.
Zeker geen goed nieuws.
We hebben gewikt en gewogen en besloten om de alternatieve therapie te kiezen.

Zoals bij alternatieve therapieën is het vaak zo dat het tijdelijk is. Net zoals nu bij jou.

Hoe moet het nu verder, zal je denken?

Wel, we geloven  in jou en we gaan verder met volle moed.

Je zingt het nog even uit he?

Lieve, lieve Mijnheer King, brengen jouw 4 wielen ons nog enige tijd waar we willen?

Jouw mens




donderdag 2 oktober 2014

(Her)keuring

Ik ben er genen fan van. Ik weet niet hoe het komt, maar het ligt mij niet. Ook al is de auto een week ervoor naar de garage geweest. Neen, het kan me niet tot rust stemmen.

Nu wist ik wel al dat ik steeds wel een wolkje achterliet. Dieselwagen, wat ouder, etc.. maar goed.

Laat ik het zo stellen, mijn ecologische afdruk kon beter.

Maar de mannen in hun stofjas waren vriendelijk en zeiden vorige week: "Weet je, geeft eens goed wat gas in tweede en op een hoog toerental en dat komt in orde".
Het betekende wel dat ik dus afgelopen week hiervoor een rode kaart kreeg.

's Anderdaags hing ik al aan de lijn met mijn garagist om mijn verhaal te doen. Hij zei: "Manneke, komt naar hier, ik kap daar wat bij. Je rijdt gelijk nen 18 jarige wat en dat is klaar".

Maandag stond ik dus aan mijn garage (gesloten om 17 uur en terug open van 18 uur tot 19 uur - handig) maar mijn garagist was mij vergeten. Dus 's anderdaags belde hij mij zelf met de nodige excuses en ik stond 's avonds alweer bij hem. Waar hij mij, bijna haast met de rode loper uitgerold, stond op te wachten.

Ik wou een nieuwe wagen als wachtgeld van de dag voordien opperen, maar dat zou nu net die brug té ver zijn geweest. :-)

Productje erin en gas planchee in tweede en hoog toerental.. ja héél goed voor het milieu...

Vandaag dus dé herkeuring. Ik had wel nog tot 10 oktober maar als je mij kent, ik ben iemand die zoiets in orde wilt hebben. Maar ik dacht.. goh... ik ga toch nog een buske halen en doe er ook nog wat in zo vlak voor de keuring.

In C haalt dat niets uit, want dat moet de tijd hebben om te kunnen door de leidingen gaan etc, maar als het in mijn hoofd zit dan zit het niet in mijnen derrière.

En hopsakee naar de (her)keuring... wachten en wachten (avonddienst).... en dan aan mij.

Ik stap uit en de Stofjas vraagt: "Hedde gij daar product in gedaan? Want ik zag a vertrekken.. ge had nogal een rookpluim."

Ik héél beleefd: "Ja, net ook nog en deze week door garagist. Maar ik rij geen kilometers op autostrade enkel en alleen in de stad... dus tja. Ik hoop écht dat het heeft geholpen."

Waarop Stofjas antwoordde: "Allez, we zullen een keeske (kaarsje) doen branden".

Stationair een Okay. Gas planchéé.. naar de 4!!! (had vorige week 5 en mag maar maximum 3 zijn). Stofjas vraagt nog eens: "Ge hebt er toch product in gedaan?"

Neen, ik antwoord niet in mijn gekende stijl, dewelke zou zijn: "Ja zeg dat heb ik toch al gezegd!"  Maar herhaal heel zen: "Ja, net ook nog en deze week door garagist."

Stofjas is héél behulpzaam en zegt: "We geven het even en we zullen nog eens zien se". En yessssss, het deed zijn werk.. een mooie 2!!!!

Een dikke dankuwel en merci heb ik eruit gegooid. Hij gaf me de raad om volgend jaar het product er een tweetal weken op voorhand in te doen en dan lukt dat aardig van de eerste keer.

Bij een (her)keuring sta je ook in de lijn met de andere en aangezien ik enkel de stofzuigertest moest laten doen, zei Stofjas "Rij maar achteruit  en ga via de andere kant naar de kassa, want anders sta je aan te schuiven tot die voor jou alles hebben doorlopen."

En rij bij ons op de keuring dan maar eens achteruit met al die paaltjes die gemillimetreerd staan.

Ik had niet gerekend op een vriendelijke mijnheer die mij zo uit dat paaltjes heeft geloodst en paaltjes zelfs heeft verplaats. Wat het anders onmogelijk zou gemaakt hebben om eruit te rijden. Ik viel van de ene verbazing in de andere.

Maar een ding is zeker, dat groen papier heb ik weer voor één jaar in handen.







maandag 15 september 2014

Een half flesje

Mijnheertje Koekepeertje stond dit weekend naast me met een half litertje, volle melk.

"Mama, toch goed van mij he dat de flesjes nu vol zijn en niet halfvol."

Ik denk: "Ola, mama trapt er niet in. Nonononooooo, mama is niet blond. Nahaaah."

Dus ik hou me wat van den domme. Dat kan ik goed.

Dus ik vraag door en vraag hem zijn woorden uit te leggen.

"Awel, die halfvolle flesjes zijn niet volledig gevuld, maar de volle wel."

Och neen, ik heb toch geen blonde jongen op de wereld gezet.

Dus ik pols: "M.K.P. Meen je dat nu? Jij denkt echt dat de flesjes "halfvolle" melk, maar voor de helft gevuld zijn en de "volle" tot de nok?"

Een volmondige, gemeende ja, komt uit zijn mond.

Mag ik dan eens heel hard lachen?

Hij weet nu wat het wel betekent. Maar als ik ooit eens een speech met houden voor een belangrijke mijlpaal in zijn leven, reken maar van yes, dat dit erbij hoort...


vrijdag 22 augustus 2014

Moederdag

Totaal onverwacht... ik mocht er ééntje kiezen.. maar diegene die ik wou moest besteld worden.

H.T.B. is iemand die graag geeft en zonder iets naar buiten gaan, buiten het papiertje van de juwelier kon hij niet.

Dus kreeg ik in afwachting al deze:







En deze week was de andere klaar...






donderdag 21 augustus 2014

Sluipgevaar

Met H.T.B. die deels in Amsterdam woont sluipt hier zo af en toe wel een Hollands accent in.

En dan heb ik het niet over de taal.

Alhoewel, de begroeting van H.T.B. is soms dolenthousiast en met de nodige: "Godverdomme Jochie, kom nen keer hier!"

Maar zo is er een reality-show die ik tot een paar maand geleden nog niet kende, maar dankzij H.T.B. duurde dit niet lang.

Twee bussen haarspray om een kampkapsel te maken en dan zijn uitspraak: "Hoort mar es knettere." Want: "Zonder haarlak kan ik himmel niks. Dès m'n afgod."

Zijn huispak en juichpak werden op slag een succes en een haarstijl: "Ja, da's gemak. Knot in, pak an en noar de Jumbo." - werd dé gekende Jumbo-knot.

De mama krijgt regelmatig deze opdracht: "Oôch, gift nog mar 'n woorstebrôôjke vur de stress."

Zo was ook een tijdje geleden toen men in Brazilië tegen de bal ging stampen er in de Jumbo een spaaractie.

En H.T.B. spaarde mee voor "dé Pet van" met haarstukje.

Het kleine grut hier, met de naam Mijnheertje Koekepeertje poseerde ook gewillig in the one and only.

 
 
 
Gewoon Koewaus!!!!!






Rambo en Rambi

Onze buren, zijn helden..

Vandaag staan ze in de krant.... dapper, moedig en vol adrenaline.

QUOTE
 
do 21 aug - Overvaller krantenwinkel De Media aan de Krijgslaan in Wilrijk opgepakt dankzij moedige getuigen - 13:27

Ingezonden door: Louis van Looy

Overvaller krantenwinkel De Media aan de Krijgslaan in Wilrijk opgepakt dankzij moedige getuigen
Woensdagavond rond 17.40 uur probeerde een overvaller de kassa buit te maken van krantenwinkel De Media aan de Krijgslaan. De eigenaar van de winkel, die op dat ogenblik achteraan in de tuin aan het werken was, hoorde zijn vrouw gillen. Toen hij ging kijken, stond hij oog in oog met de overvaller. Deze droeg een bivakmuts. Hij liet de kassa vallen en rende de winkel uit in de richting van het Heldenplein. De winkelier zette de achtervolging in en riep naar een voorbijrijdende wagen dat het om een overval ging. In die wagen zat een koppel. De man en vrouw begrepen meteen waarover het ging. Ze keerden hun wagen en volgden de verdachte.
Die liep naar een geparkeerde auto. Het koppel zette hun wagen achter die van de overvaller om te beletten dat die uit de parkeerplaats kon rijden. De overvaller trachtte zich toch weg te manoeuvreren. Het voertuig van het koppel raakte daardoor beschadigd. Ondertussen was de winkelier ook aangekomen. De man van het koppel nam de autosleutels uit het contact om te beletten dat de overvaller alsnog zou proberen weg te vluchten. De vrouw, haar man en de winkelier hielden de verdachte in bedwang tot de komst van de politie. Die arresteerde de overvaller. Het gaat om een 24-jarige Portugees. Hij zal worden voorgeleid op het gerechtshof. De winkelier raakte bij het tegenhouden van de overvaller gewond aan ribben, scheenbeen en armen. Hij is 2 dagen werkonbekwaam. Zijn vrouw had in de winkel een paar slagen tegen het hoofd gekregen. Zij werd ook voor verzorging overgebracht naar het UZA. Ze is niet werkonbekwaam. De vluchtauto van de overvaller werd in beslag genomen

donderdag 31 juli 2014

De laatste keer 4

Vandaag wordt er hier iemand een jaartje ouder. De laatste keer met een vier!

Volgende jaar staat de nieuwe voordeur, voor de deur.

Happy birthday, H.T.B.!



donderdag 17 juli 2014

Langzaam is al rap genoeg

Gauw even zelf brood snijden bij de Jef. Ik ken de Jef niet persoonlijk en de Jef kent mij niet maar ik profiteer wel steeds van zijn rode prijzen, ;-)

Maar we maken hier ook geen reclame voor winkels.

Goed, bij uw verhaal blijven. (Noot aan mezelf).

Voor mij staat bompa, op zijn duizendste gemakskes brood te snijden. Bah ja he, het is op het warmste van den dag, de mensen die nog werken doen nu hun boodschappen, en wijle gaan na die ook doen.

Kwestie van een koffie te kunnen drinken en een koekske te kunnen pakken en door te spoelen met een slokske gratis wijn.

U snapt de frustratie bij mij.

Ik kijk wat rond, geniet van een koppel hun zweetgeur, die mij kar voorbij rijden en wacht op bompa die nu bijna de zak rond dat brood heeft gekregen.

Ondertussen zie ik iets staan dat ik moest meebrengen maar waar ik, uiteraard niet meer aan had gedacht. Tiens, ook nog eens een voordeel, moeten wachten.

En dan iestie toch wel klaar zeker.

Dus gelijk een hazewind schiet ik uit de startblokken, pak een brood, gooi die klep open, smak dat brood erin en grabbel dat brood vast.

En dan gebeurt het.........dat brood schiet gelijk een hazewind uit mijn handen, vliegt over de Jef zijnen gegoten vloer.

Gegeneert pak ik dat brood van de grond, bedenk nog één seconde: "Froemelt dat gewoon terug in elkaar tot een brood en steekt dat in de zak."

Maar dat gaat niet meer wat het middenstuk zit vooraan en zo dat korstje dat zit nu in het midden en Pierke en Polleke hebben met hun vuile schoenen al over de vloer gelopen.

Dus, en och ik ben hier niet trots op, maar er stond geen vuilbak, dus ik neem dus de puzzelstukjes brood samen en friemel die op een klein plankje boven de machine.

Rustig, doe ik de broodschuif open, ik neem een brood, langzaam doe ik de klep van de broodsnijmachine open. Ik leg rustig het brood erin, sluit behoedzaam de klep.

Ik wacht netjes tot het brood gesneden is en vouw mijn handen rond het brood (uiteraard zonder de messen te raken) en leg het zorgvuldig neer op het schuine plankje en schuif er dan de broodzak over.

Allemaal op het tempo van den bompa van daarnet.

Tja,....

maandag 14 juli 2014

Wat poezen lijden kunnen

M.K.P. Is bij La Reine en dat betekent dat Marieke en Fientje van mij eten krijgen.

Vandaag kom ik thuis van het werk en uiteraard staat Fientje te bleiten voor eten. What's new Pussycat.

Enfin, ik neem een proper bakje en verdeel netjes het natvoer over de twee bakjes! Poezemiekes eten geven. check, done.

En ik rommel wat verder, administratie, etc...

Tot ik zo'n uurtje later terug de keuken in duik.

En wat zie ik daar nu staan op het aanrecht?

Het bakje met natvoer!!

Moraal van het verhaal: Ge moet dat ook op de grond zetten he!

maandag 23 juni 2014

Uw correspondent

Laat bij deze weten dat ze vanop de stoel, a van aaa wiebel de wiebel en Mieke houdt a vast, noppes riende knots kan zien.

Tssss, maar denk dat het een wooden tub is.

Kan ook gewoon eens gaan aanbellen. Niet?

Zo van: "Na moede mij toch eens even vreit, neig excuseren. Maar ik ben de buurvrouw van twee tuinen verder en vanop mijnen stoel kan ik niet goed zien, waarom uw man zijn bovenlijf altijd ontbloot in dat hoekske."

Denk dat ik nogal nen post zou pakken. ;-)

zondag 22 juni 2014

Ze hebben iets

De buurman heeft iets, een haaamerkeeeee en een beitelkkkkeeee. Kloppen, kloppen, kloppen maar.

Kindjes roepen: "Dat is cool he."

Een andere buur heeft een boor, waarmee hij mij aan de tandarts doet denken.

Maar nog een ander heeft iets, dat zalig ruikt, zowat warme vanille. En in de hoek van de tuin stijgt er een damp op. Hij doet er zij T-shirt voor uit en dan zie ik hem nog wat rekken en strekken, allicht om de short ook nog uit te doen. En dan verdwijnt hij in de heerlijk, ruikende damp.

Wat het juist is, weet ik niet.

Maar ik denk dat als ik nu op mij stoel ga staan ik het wel zou zien.

Zou ik het durven?

donderdag 19 juni 2014

Kitty



In augustus zitten we weer in Amsterdam.. dus weer tijd om daar ook wat cultuur mee te nemen.

Een uitstap ligt al vast voor Mijnheertje Koekepeertje en mezelf en dat is het Achterhuis.

De tickets zijn er ook al, want we weten uit ervaring dat het er van 's ochtends al aanschuiven is. Maar met een tijdslot ben je zeker van je plaatsje.

maandag 16 juni 2014

Parler à mon père

 Wat deed het de twee laatste weken weer in hevigheid pijn.

 De krop in keel, de tranen hoog.

De dromen waren navenant, daar was je,  maar bij het wakker worden niet meer hier.

Samen met H.T.B. op het terras zitten en erover praten, de tranen laten vloeien. Het hebben over de oneerlijkheid van het onverwachte.

Het weten dat, de wat als zinnen, ons misschien jou nog hadden gegund, maar dat als het voorbij zou zijn, het allemaal niet van toepassing meer zou geweest zijn.

Daarom vake, voor jou, na twee jaar niet meer eens van dochter tot vake gepraat te kunnen hebben, mijn laatste brief aan jou (voorgedragen in de kerk door P. met de klemtonen daar waar nodig.)


Vake,
Men vroeg me: “Wil jij nog iets aan je vake zeggen? Je hoeft het niet zelf te lezen, dat doe ik wel voor jou!” 

Wel, nog nooit heb ik zolang naar een leeg blad zitten staren.

Van de hemel naar de hel gekatapulteerd worden en dat op een paar uren tijd. Dat is eigenlijk de beste omschrijving van afgelopen weekend.

Maar ongeacht je onverwachte vertrek, je was én blijft nog steeds mijn vake want:

 Je hebt van mij “iemand” gemaakt en niet “iets”.

Ik mocht vooral een kind zijn. En ook al betekende dat je in mijn “apenjaren” toestemde om een permanent in mijn haar te laten zetten die grandioos mislukte.

Achteraf kon je triomfantelijk zeggen: “Ziede wel!”

Vake, vandaag geef ik jou nog één laatste keer een kus.

Maar die laatste kus zou ik zou graag willen inruilen voor je hand in die van mij te voelen zoals vrijdag.

Jou nog te kunnen strelen over je voorhoofd en te zeggen: “Vecht vake, komaan, vechten hé!” En om dan, als de vogeltjes in jouw tuin terug begonnen te fluiten, te horen dat je jouw strijd had doorstaan en niet om te horen dat je de strijd had moeten staken.

Vake, er is nog zoveel dat ik wil zeggen, maar dat heb je nog tegoed van mij.

Want buiten mezelf, Luc en “onze” Gaëtan was er nog één persoon. En die wilt ook nog wat zeggen:

“Aan mijn Sisken,

 Wij waren meer dan 42 jaar getrouwd. Hebben mekaar steeds gesteund door dik en dun.

En wat voor mij soms teveel was: “Spons erover.”

Ik wens je een goede vaart…

Moe
 
Vake, dat we jou ontzettend hard zullen missen daar bestaat geen enkele twijfel over.

Maar bedankt voor te zijn wie jij was!

Kus,

 Christel

 




zondag 15 juni 2014

Als het te klein is geworden

De fiets van Mijnheertje Koekepeertje was al even wat té klein geworden.




Knieën die zich wat op nekhoogte begonnen te begeven, het fietste toch niet meer zo handig en zonder versnellingen is het ook niet evident.

Dus we zouden gisteren enkel eens gaan kijken voor een fiets. Zo wat passen en rondkijken en zien wat de mogelijkheden zijn.

Maar wij zouden "Die van A" niet zijn, als we een klein uur later al een fiets hadden gekocht.

Eén ding, we waren met de auto en die fiets past niet meer zo goed in een auto. Maar geen nood, we  hebben al onze fietsen daar al gehaald en we kunnen die daar altijd stallen, tot het moment er is dat je hem kan ophalen.

En wat kriebelde het deze ochtend al om hem om te gaan ophalen.

Groter, maar het lukte hem héél aardig om veilig naar huis te fietsen. Het beviel hem zo erg, dat hij nog wel wou gaan fietsen. Maar dat houden we voor het volgende weekend. Dan kunnen we met ons drietjes weer in de ochtend naar de markt met de fiets.



Gewoon zalig.. fietsen.....

woensdag 11 juni 2014

Krokettenmachine

Hoe een kat je aan het krokettenmachien van mémé kan laten herinneren.

Gisteren hoorde ik een overbekende "mauuuuwwww". Deze is onheilspellend.

Meestal tref ik dan, meestal Fien (Marieke is de stille tongkakker), een poes al ronddraaiend gelijk een tol ergens.

Ik hoop altijd dat ze op een plaats blijft staan, maar vaak is het vocht dat aan de kwak voorafgaat al zowat overal te vinden in de tussentijd.

Mothership, moi dus, staat er zowat op te zien, volgens mij mankeer ik toch iets, dat ik, zo'n spektakel wil aanschouwen.

Dus ik keek en zag ineens met een vaart, nen saucisson van haar uit haar mond vliegen.

En dan denk ineens: "Allez, wat eiwit en ze door de chapelure halen, een perfecte kroketvorm. Just gelijk dat uit de mémé haar krokettenmachien kwam."




Kleurplaatje

Toen H.T.B. ruime  tijd geleden  een tattoo had laten plaatsen, was het buurjongetje op bezoek.



Omwille van de "versheid" diende deze nog goed verzorgt te worden. En dus zag buurjongetje deze en geheel onschuldig lief vroeg hij: "Christelllllll, ga je dat straks kleuren op Luc zijn rug?"

We hebben eens goed gelachen. Gekkerd.

vrijdag 6 juni 2014

Endodontoloog

De afspraak met hem ligt ondertussen ook al vast. Op 17 juni gaat hij zich met de wortels bezig houden en krijg ik de rekening van 480 euro hiervoor.

Niks rebajas, het is dan nog immers sperperiode.

donderdag 5 juni 2014

De kers op de taart

Is dat ik deze middag bij de huisdokter te vinden was.

Deze ochtend had ik meer keelpijn en precies wat koorts.  Had dankzij de pijnstiller goed geslapen tijdens de nacht, maar dit was precies wat anders.

En reken maar van yessss, bovenop de rest, nog een virale infectie erbij.

Toen ik opperde: "Morgen mag ik toch gaan werken?"

Wel toen vond de dokter dat nu toch zo geen goed plan.

100 meter platliggen en rusten is begonnen.

woensdag 4 juni 2014

Update van alle heiligen... aka het verdict van de tandarts

Met een gevoelloze kaak en lip stapte ik na een dik uur buiten bij mijn "nieuwe" tandarts.

Het was niet goed. Er werd ten eerste al geconstateerd dat er mijn vulling een barst zat en de foto liet zien dat er twee joekels van abcessen zitten.

In eerste instantie was haar vrees dat ze hem niet verdoofd zou krijgen en uitboren zonder verdoving zou niet van de poes zijn.

Maar na 10 minuten voelde mijn lip en mijn wang aan alsof ze niet meer van mezelf waren en begon ik spontaan te kwijlen.

Dus kwam de slijpschijf (grrr, dat geluid geeft me bij het neerpennen nog kiekenboebels) eraan te pas om de oude eruit te halen. En op sommige momenten had ik toch wel eventjes moeten tanden bijten, maar ik was héél flink en ze heeft niet moeten bijspuiten. :-)

Nu wachten we de telefoon van de endodontoloog af, die de wortelkana(a)l(en) zal aanpakken.

Dus welkom antibiotica en pijnstiller... we gaan zo de nacht in.

Alle heiligen

Heb ik genoemd deze nacht, toen de tandpijn de kop opstak in alle hevigheid.

Vorige week dacht ik dat het gewoon was door de sinussen die vol zaten, het geen stem hebben etc. Uiteindelijk hangt dat allemaal samen, maar niets was minder waar.

Lichte kloppende pijn, wat meer kloppende pijn, ontzettende kloppende pijn.., crescendo omhoog.

Ambetante benen ook nog, niet kunnen slapen. Gespoeld met ijskoude limoncello, uitgespuugd... (zonde), ice-pack erop, kersenpittenkussen... enfin, the whole enchillada deze nacht.

En dan begint het.... tandarts met pensioen en nog niet écht voor mezelf een nieuwe gezocht... maar nu was er dus "het vinden van" wel aan de orde.

Lijstje maken met helpers in nood, en bellen maar.

Van de nieuwe tandarts, allez van de tandartsassistente,  van Mijnheertje Koekepeertje kreeg ik te horen: "Er kunnen geen nieuwe patiënten meer bij tot september." Een gemopper van mijn kant: "En ook niet voor de mama van een reeds nieuwe patiënt, maakt men geen uitzondering."

Wijselijk heb ik de tanden op elkaar gehouden en niet geantwoord, maar vriendelijk bedankt.

Een tandartspraktijk op "t Zuid, had een bandje: "We zijn momenteel druk bezig maar laat een bericht en je telefoonnumer achter en we bellen je onmiddellijk terug." Blijkbaar is onmiddellijk niet binnen een uurtje of twee, want ik wacht sinds kwart voor negen deze ochtend nog steeds op die "ring back belofte.

Een mens met pijn, is lichtgevoelig voor zoiets, dat moeten ze nu toch wel weten. :-)

Dus, de volgende.. ontzettend vriendelijk maar geen plaats meer voor een noodgeval ertussen te krijgen en ook direct kreeg ik te horen dat ik morgen ook niet zou kunnen langs komen, maar de vriendelijkheid van de assistente deed veel goeds.

Driemaal is scheepsrecht was al niet meer van tel, dus numero quattro...

Ik dacht echt om met de resterende nummers te gaan vogelpikken, het random geluk tarten en wettegijlegoewatte.... Ik had geluk!!!

Dus ik mag straks tussen twee afspraken komen.. ze gaat kijken wat ze voorlopig kan doen en indien nodig morgen het oplossen.

Ga haar ook direct bombarderen tot mijn nieuwe tandarts... opgelost.

zondag 1 juni 2014

Geen stem

Een kleine week geen stem, niet zo handig maar we zijn er door.

En dan is Mijnheertje Koekepeertje wel behulpzaam: "Mama, moet jij een keelpasteitje."

Pasteitje, nu niet zo direct maar een pastille.. dat gaat er wel in.

En net zoals de kapster zei: "Strepsils, dat verdooft gewoon je tong!".

donderdag 22 mei 2014

Als ik dan toch niet mee mag

Morgen komt de nieuwe Miele eraan.

De trouwe vriend gedurende 15 jaar heeft afgelopen zondag na een vlekkeloos parcour, foert voor de bokken gezegd. Hij krijgt wel geen staatsbegrafenis, maar in gedachten zullen we hem herdenken.

Maar wij zijn van de garde vooruit met de geit, dus werd er naar een hifi, video, electro-shop gereden en zodoende zal H.T.B. morgen de honneurs mogen waarnemen.

Dus ik liet daarnet de H.T.B. weten dat hij dan vanaf 11 uur een wasje zou kunnen draaien.

Nu niet dat ik een enthousiast: "Ja natuurlijk, direct lieverdje.", had verwacht.

Maar in de plaats kreeg ik een: "Neen, gij gaat morgen op een stoeleke gans de avond naar het wasmachine kijken en het in het oog houden."

Dus met een pruillipje (ik achter de computer in Antwerpen - hij aan de andere kant in Amsterdam) antwoord ik: "Hoe dan mag ik niet mee naar Wouter Deprez.?"

"Neennnnnnn", kwam er terug.

Okeeeeeeeee, mij goed, maar dan ga ik kijken of Fientje wasbaar is en of Marieke haar buikje krimpt op 60 graden.

Nah!!





woensdag 14 mei 2014

Verdoken reclame

Dat ons Marieke geen magere poes is, dat heb ik al meermaals gemeld.

Ons Mimipoest (zo noemt H.T.B. haar ook wel eens) is een poes van het type rustige ziel. Fientje, haar zus, miauwt voor eten, zorgt ervoor dat er iedere ochtend een verse bak met korrels zijn om de afvalstoffen in te deponeren, dus waarom zou zij haar druk maken.

En zo af en toe, heeft ze nog een andere bijnaam en soms wordt dat gewoon gezegd en andere keren dan zingen we:

"Bol bobobobo bol punt kom!"

Cultuur in mei

In mei leggen alle vogels een ei, maar wij leggen ons ei in cultuur.

Deze maand:

Guga Baul

Het theaterstuk "Het perfecte Huwelijk",

Gaan we nog eens bowlen op uitnodiging van Bart Cannaerts

Gaan we nen keer denken met  Wouter Deprez.



Mijn broer is.....

Toen we in Artis het gorilla-verblijf betraden was er geen aap te bespeuren.

Maar op de verwarming van het binnenverblijf zat een poes... gezellig te zitten en volop aan het genieten van de aaitjes en kijkt nu toch eens wat een leuke poes momenten.



Gelijk een magneet word ik er naar toe getrokken, en een klein meisje vraagt gelijk: "Mevrouwwww, is dat jouw poesssss?"
"Neen, het is  niet mijn poes, deze poes woont hier en is dus eingelijk van Artis. Maar ze heeft hier zeker geen tekort aan aandacht en eten zal er ook wel te rapen vallen."

En mocht ze ooit lastig gevallen worden, dan haalt ze gewoon haar grote broer, Mister Zilverrug.




Toen we uiteindelijk bij het buitenverblijf van de gorilla's kwamen, was poes er weer. Ondertussen had ze zich netjes tegenover hun buitenverblijf genesteld en lag daar te genieten van de zon.

Tja, je moet je grote broer toch wat in de gaten houden.


dinsdag 13 mei 2014

GPS in een vachtje

Gisteren belde H.T.B.: "Zeg, zegggg, weet je nu wie ik hier net tegenkom?"

Euhhh, deuhhh, neen..... ik kan niet zien wie hij tegenkomt in Amsterdam als ik in Antwerpen zit. Nu ook niet mocht ik daar zitten, tenzij ik dan met hem was meegewandeld (ingewikkeld).

Enfin.....


Madam Tussaud (Amsterdam - april 2014)


 
H.T.B.: "Ik wandel naar den Appi aan het Museumplein, kwestie van nen frissen neus te halen!"


Ik: "En dienen achter uwen hoek was dicht ofwatte?"
Ik vrees dat ik in een vorige leven een GPS ben geweest. Altijd dé dichtsbijzijnde winkel zoeken vanaf de plaats waar je je bevindt.

H.T.B.:"Ik zei toch nen frissen neus halen, even 't blokje om." "Dus ik kom van den Appi en wandel richting van het Concertgebouw."

Mothership is mee... de route werd herberekend.

H.T.B.: "Dat staat daar dus vol polisj (politie) maar die laten mij door. En dan ineens stopt daar nen zware auto (zo die van met die sterrekes op hunne kapoot (motorkap) en dan stapt ze uit! Ons Béatrice..."

Daar stond H.T.B. dan, met een flesje melk van den Appi, de voormalige koningin aan te gapen.


En H.T.B. zou H.T.B. niet zijn, dus voegde hij er nog aan toe: "Volgens mij gaat die naar dezelfde coiffeur als ons Fabiol."



Vijgen na Pasen

Met de Paasvakantie waren we in onze tweede thuishaven.

Er valt nog zoveel te zien en te ontdekken aldaar.

Zo was er iemand die M.K.P. zijn hoofd wel wou.



Hij stond op het randje van een gebouw.


En we gingen ook wat cultuur snuiven.


 
 



We zagen fauna en flora en dat maakte dat de tijd in onze tweede thuishaven er weer veel te snel op ging zitten.


Meer foto's  staan hier te bekijken. Wat ze allemaal publiceren is wat téveel van het goede.



Zusjes, gelijk ons Fientje en Marieke. Alleen wat van een gevaarlijker soort.





 





maandag 12 mei 2014

Burp

Mijnheertje Koekepeertje is deze ochtend vertrokken naar het bos. Met rubberen laarzen want het zal er lekker soppig zijn.

Dus voor Fientje betekent dat ook dat het Mothership voor haar alleen is, en onnodig om te zeggen dat ze daar gretig gebruik van maakt.

Dus ze ligt met haar hoofdje omhoog en oortjes gespitst, want buiten fluiten de vogeltjes en hoort ze geluiden die haar aandacht trekken. Maar toch niet interessant genoeg om te gaan kijken.

En dan ineens..... Haar maagje, burpppp.

En denk ik: "Nu volgt de inhoud." Maar neen hoor, alles blijft netjes binnen en ze legt haar hoofdje neer.

woensdag 23 april 2014

De kippefilet

"De kippefilet" is eruit! Dat zijn de woorden die de S.I.A.B.S.E.A.L. afgelopen vrijdag sprak.


En dan begon het wachten. Temeer omdat H.T.B. reeds de 1ste in het OK was omwille van een latex-allergie, was hij om iets na 10 uur al terug op de kamer.

Pas rond 15 uur kwam zijn goede vriend, de plaaster eraan.

 
Nog een uurtje later pas de S.I.A.B.S.E.A.L. en zo konden wij het dagziekenhuis afronden.




dinsdag 8 april 2014

Scalpel klaar

Er was bijna twee maand geleden een ongelukkige voorval van vallen.

Waar ik riep: "Schat!"
 Maar waar "schat", oftewel H.T.B., een opstoot had van selectief doof zijn of het gewoon niet verwacht had, dat ik op het bankje zat en het had zien gebeuren.

Het was niet zonder pijn, maar een mens denkt, dat is gewoon goed opgestuikt.

Het worden wat weken van zeer, weken van meer zeer en uiteindelijk leidt een zwerende vinger dan toch tot een doktersbezoek.

Daar wordt eerst de zwerende vinger besproken en dan wordt de koe bij de horens gepakt, in de vorm van de elleboog van H.T.B.

En laat die horens nu een stukje bot lijken te zijn.  Maar dat groeit er misschien terug aan, dus patience is a virtue.

Maar schone deugden zijn niet altijd schoon, als de pijn de kop opsteekt en er een wat lijkt op een marrebolleke (knikker) begint op te komen.

Dus wij naar de specialist in armen, benen, schouders en andere ledematen gisteren, om te weten te komen wat de schade is.

Wel, in de elleboog heeft zich een oerknal voorgedaan. Dat komt ervan als "The big bang theorie" een favoriete TV-moment is hè.
 De S.I.A.B.S.E.A.L. grapte eerst nog dat het verstand was dat er groeide. H.T.B had al gezegd: "Dat is een tweede ik, een goddelijke." Maar ik heb dat ontkracht in: "Allicht een goddelijke monster dan," :-)

Dus een scan en wat papierwerk later stonden we op den derpel (drempel) met de opdracht: "Belde gijle maar naar mijnen operatieplanner voor de operatie te boeken."

Wat dat Mothership dan ook braaf deed vandaag, een bloedonderzoek regelde bij de huisdokter, de hospitalisatieverzekering verwittigde et voilà,

Het scalpel voor H.T.B. is geboekt voor 18 april.

Snijden maar!









zondag 30 maart 2014

Brunchen

Brunchen in de parochie, het hoorde erbij vandaag. Dit na de familieviering van de maand.

Met één doel, meer te weten te komen voor het vormsel van 2015.

In september start zij catechese hier in de kerk aan de overkant.

En wij weten, weldra weer wat te organiseren.

donderdag 20 maart 2014

Dongen

Een paar weken geleden waren we  in Dongen. We hadden nog een B.-bon die voor eind maart 2014 opgesoupeerd diende te worden, dus werd er gauw beslist.

Dongen! Eens goed gas geven en je was door het dorp heen... maar Roosendaal en Breda in de buurt zorgde ervoor dat wij een fijne tijd hadden en het hotel en het eten was allemaal in orde.

Een impressie.

 
De lift dat was speciaal, speciaal in de zin dat ze ook aan de mindervalide mensen hadden gedacht. Dus je had een platform waar je opstond en je bediende de lift helemaal zelf (vinger niet meer op de knop drukken stond gelijk aan een lift die stilstond).
 
Dus je schoof letterlijk langs alle verdiepingen. De lift was dan ook mooi versierd. 
 
De kamers waren zeker de mooie waard, alle comfort die je nodig hebt. 


 
 
 


Een geslaagde, last-minute-uitje dus.
 
 
 
 
 



woensdag 19 maart 2014

Piejama

Mijnheertje Koekepeertje is met een vriendje via Skype aan het Minecraft spelen.

Eerlijk gezegd, ik ken er niets van en ik hoor hem zeggen: "Kom je op die of die server." En zo gaat dat maar door.

Ineens hoor ik hem tegen het vriendje roepen: "PIEJAMA, PIEJAMA!"

Ze zijn tikkertje ofzo aan het spelen en het gaat dan over "snosball" (zal wel iets anders zijn, maar zo klinkt het) en nog wat voor mijn brein onverstaanbare dingen. Maar één ding is zeker, PIEJAMA, PIEJAMA, dat versta ik.

Zou ik nu zeggen: "Het is bedtijd, het is bedtijd. Want je wilt zelf je pyjama aan?"

Neen hé, laat ik het spel nu maar niet verbrotten met mijn flauwe humor.

Dit is "so not done".

En nu zeker niet, nu ik hem net hoor zeggen: "Ik heb een heks gevonden!"

Afluisteren is wel voer voor nog eens een blogbericht. :-)

donderdag 6 maart 2014

Het is nogal simpel

Je realiseren dat je aan het schudden bent met het brik vruchtensap waar je net de dop van hebt afgehaald omdat je aan het morsen bent.

Moeilijk te verstaan is dat niet, het is gewoon simpel: "Schudden doe je met de dop erop."

maandag 3 maart 2014

Onverwacht

Deze avond was er een aangename verrassing toen ik de computer aanzette, M.K.P had ons zaterdag een videoboodschap gestuurd met de melding dat hij goed was aangekomen.


Ontzettend lief en onverwacht.

Hij had ons ook proberen te bellen maar hij was uit het oog verloren dat wij in Dongen waren.



donderdag 27 februari 2014

Vol verwachting

Morgen is het zover, dan vertrekt Mijnheertje Koekepeertje naar Oostenrijk.

Daarnet kwam het te pas over de accomodaties van de bus.

M.K.P.: "En op de bus is er ook een café."

Ik heb gezegd dat hij zich daar wel niet teveel moet van voorstellen en dat het louter een ijskast(je) is.

donderdag 23 januari 2014

Gobelijn

Het wc-gebeuren wordt afgesloten met handen te wassen, ten huize "Die van À."

Maar je moet dat wel eens herhalen, dus zoals daarnet: "Vergeet je handen niet te wassen!"

En dan staat M.K.P. in de keuken en begint te vertellen, tateren in zijn geval hé. :-).  Maar tussendoor is het ook even stil, voor datgene waarmee hij bezig is.

En ik denk: "Tiens, maar wat doet hij nu toch? Maar laat hem nog even doen, want hij heeft daar normaal een broertje aan dood. En hij realiseert het zich nog niet."

Gniffel wat in mezelf, ditmaal ;-)

En dan zeg ik: "G. waarom ben je nu je tanden aan het poetsen?"

"Och mij god. Handen wassen had je gezegd, niet tanden poetsen"

De verstrooide professor.

woensdag 22 januari 2014

Foster parents

Er moest nog 1 Nieuwjaarsbrief gelezen worden voor TonTon. En aangezien hun brief deels in het Frans was, had ik tegen Mijnheertje Koekepeertje gezegd dat hij nog eens moest repeteren.

Daar ging hij dan. "Oui, oui, C'est vrai. Voici ma lettre  en Français."

En toen kwam het: "C'est la première foe....

Op dat moment kwam ik niet meer bij, doordat "foeke". Ik kon hem nog corrigeren maar keer op keer was het foe in plaats van fois dat hij zei.

Gevolg, M.K.P. wenen van boosheid en tranen laten, ik gierend in de keuken en H.T.B. op de richel zittend en proberen om het niet te gaan uitproesten.

Maar bij den TonTon liep het wel goed dan.

Vandaag was La Reine er en hij had haar gezegd:"Oma, nu heb ik een slecht weekend gehad. Ze hebben me beledigd."

Jaja, wij, zo'n slechte ouders.

Dus ik liet het weten aan H.T.B dat we een blaam hadden gekregen van onze zoon.  En opperde dat we misschien een annonce moeten plaatsen voor adoptieouders.

Waarop H.T.B. repliceerde dat hij dat misschien al zou doen in onze plaats.

Dus als u weldra ergens ziet staan: "M.K.P. zkt vr H.T.B en Mothership nwe wnst. Reeds gevorderd in leeftijd, maar nog geen incontinentieluiers nodig." Dan gaat dit over ons.

Allicht bloklettert de krant dan: "Kind zoekt voor ouders nieuwe thuis."

Dan kunnen wij enkel zeggen: "Voor alles is er een première foe."


dinsdag 14 januari 2014

Slaapdronken

Ik werd wakker en zag in mijn ooghoek Marieke op mijn nachttafel staan.

Aangezien de dieren des huizes altijd begroet worden, ook die ochtend!

"Haai Mimieke, ben je er?"

En bij een verbale groet ook de aanraking onder de vorm van een aai over het bolleke.

En toen pas voelde ik dat ik niet Marieke aan het strelen was, maar onze Happy Light-verlichting die op het nachttafeltje staat.

Tja, dat is ook rond, gelijk ons Marieke.

Maar de realiteit was, gewoon slaapdronken.


Medisch onderzoek en hormonen

Vandaag had M.K.P. medisch onderzoek gehad en ze hadden begot hun onderbroek moeten uitdoen!!!

Daar moet ik allicht wel eens een briefje naar de school voor schrijven, want dat is toch behoorlijk ongewoon, niet?!!! :-)

En nog meer, er had een vrouw naar zijn kroonjuwelen gekeken. Tiens, vrouwelijke dokters bestaat dat? Onze huisarts is een man, misschien vandaar. :-)

Daarenboven had hij dan ook nog eens op zijn hand moeten blazen en weet je watttttttt: "Dat zwelt daaronder dan op he!"

Hij dacht waarschijnlijk dat hij met dit alles me van mijn sokken ging blazen.


Mothership is niet zo gauw van de sokken te blazen.

En bij thuiskomst excuseerde hij zich: "Sorry mama, als mijn voetjes wat ruiken. Maar mijn hormonen beginnen te werken!"

Heb niets geroken... :-)

donderdag 9 januari 2014

Omdat hij het niet zou verstaan

Het pakje van La Reine voor H.T.B. had ik voor haar besteld en daar ook laten leveren.

Hip zo pakjes bestellen via het internet en makkelijk.

Toen zijn pakje (ingepakt in een mooi papiertje) zijn richting uitging, keek ik naar de vorm en vroeg aan La Reine: "Je hebt dat niet uitgepakt, ofwatte?" Daarmee bedoelde ik, dus uit de kartonnen verzenddoos.

En daarop antwoordde La Reine: "Non, parce qu'il y a encore un bon de réduction dans la boîte."

Dus ik terug: "Ah, c'est pour ca. D'accord."

Toen, echt op dat moment keek H.T.B. ons beiden aan én dat moment, wel toen was zijn gezicht een foto waard. Echt, zo van wat gebeurt er hier.

Hij deed zijn mond open en sprak: "Make, ik versta wel Frans hè, waarom zeggen jullie dat nu ineens in het Frans?"

Zo gewoon van als er kinderoren in de buurt zijn om iets in het Frans te zeggen.

Kerstavond was ingezet, met een deugddoende lach.




LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...