donderdag 20 december 2012

Precies d'oma

De laptop dient opgeladen te worden en ik gebruik de verlengkabel om dan niet in de zetel te moeten zitten, maar op een lekkere, warme vensterbank.

M.K.P. komt eraan en zegt: "Verlengkabels, electrische snoeren, mogen niet onder spanning staan!"

En dan maakt hij de bedenking: "Amaai, ik begin precies op oma te gelijken!"

Statement done!

woensdag 19 december 2012

Ecocheques

Ecocheques rijzen hier haast de kast uit en gisteren zijn er nog wat bijgekomen.

We hebben nog één gewone microgolf (die al ruim 24 jaar oud is) en een dito-oventje. Nu dat laatste begint wat van zijn pluimen te verliezen. Hij bakt het nog bruin maar niet meer over de ganse oppervlakte. Dat is niet altijd zo mooi om zien dus.

Dus dachten we, komaan we gaan voor de combi en uiteraard had ik er al eentje gespot.

Nu bij het bellen naar twee ketens, blijkt dat je wel een ingebouwde kunt ermee kopen maar geen losstaand model.

Deuhhhhh, de logica?

Zelfs de verkopers vinden het absurd, maar het is nu eenmaal zo.

En zo niemand kent een achterpoortje?

Tsssss

dinsdag 18 december 2012

Een receptje


Mogen wij  u vragen dringend naar de winkel te gaan en volgende inkopen te gaan doen:

  • 1 flesje Dennenboomextract, liefst van het merk "Fris en Geurend" 50ml
  • 500 gram engelen
  • 1 gesuikerd kindje Jezus
  • 3 gekonfijte wijzen
  • 4 dennenappelen
  • 1 pakje Maria & Jozef
  • 250 gram fonkelende sterren aan de hemel ( te verkrijgen in de speciaalzaak)
  • 750 cl kerstliedjes van het merk "Zeemzoet"
  • 1 blik geconcentreerd "Graag Zien"

Pel de dennenappelen, ontdoe de wijzen van hun aureooltjes,
Meng alle ingrediënten in een kom, verwijder eventuele resten van ruzie en wrevel uit het deeg.
Voeg het blik Graag Zien toe onder voortdurend roeren.
Laat alles een half uurtje rusten,
Giet daarna in een bakvorm.
Zet de oven op de stand: "hartelijke warmte”

En versier met de geglazuurde woorden: Een zalige kerst van ons!

Prettige Feestdagen

dinsdag 4 december 2012

Hoe waren die voor jou?

M.K.P.:"Mama, zeg, hoe waren de jaren 20 voor jou?"
Mothership: "Allokes, ik ben pas geboren in 1970 hoor!
M.K.P.: "Oesje, sorry dan!!!!"

Morgen is het wel zover, dan is er een jaartje bij maar van de jaren 20 wilt toch wel zeggen dat ik in zijn ogen al stokoud moet zijn!!! :-)

woensdag 28 november 2012

It the season to be jolly

Het blijft iets magisch hebben! Ook al was het 20 jaar geleden voor mij de allereerste keer dat ik een voet op de grond van Eurodisney (toendertijd) zette.

We gingen logeren in het "Hollywood Terror Hotel", maar de liften waren toch wel door de bliksem geraakt zeker. God, wat gingen wij in een rotvaart naar beneden.

 

We hebben vele hoedjes gepast omdat je nooit weet dat je ooit misschien eens naar Waregemse koersen moet.

Het was super! We hebben genoten, twee dagen lang van 's ochtends tot 's avonds!
Gaëtan ontmoette regelmatig wat bekenden.

Onze voeten waren moe, de kuiten stram, maar we hadden dolle pret!!!

maandag 19 november 2012

To infinity and beyond

We schrijven al vrijdag 23 november 2012.....

Waar we in alle vroegte zullen vertrekken met twee kinds op de achterbank die nog even hun ogen zullen willen dicht doen en twee volwassen die zich ook weer even "kinds" zullen voelen van vrijdag tot zondag.

Het kan ook best zijn dat de spanning super groot is en dat ze niet meer kunnen slapen.

We gooien ons totaal in the "amazing" wereld van de welgekende oortjes en zullen vrolijk meehuppelen met de figuren die de revue passeren.

We worden prinsen en prinsessen voor een paar dagen, waar we zullen meezingen op de tonen van "it's a small world after all".

Reken maar van yesssssssssssssssss dat we a great time zullen hebben.

maandag 5 november 2012

Spreken is zilver maar zwijgen is goud

Geldt dat ook als je hier nu op 't punt staat om een stommeteit van jezelf op te biechten?

Dit weekend ging ik "You only live twice" op mijn nagels doen maar er zat nog "Rituals" op, dus moest ik die er natuurlijk eerst gaan afhalen.

En dat doet men met? Dissolvant uiteraard.

Dus Mothership nam watjes én den disolvant én daar ging ze. En dat ging goed, toch zo voor een 4-tal vingers en dan liep het mis.

Ik wreef met het watje over de nagels en niets kwam eraf. Nog wat product erbij, misschien had ik wat te weinig, maar daar ook geen vooruitgang.

Een lichte paniek maakte zich meester van me: "Hier zit ik na schoon! Met nagels waar ik met dissolvant geen millimeterke lak meer afkrijg!"

En nog maar wat dissolvant en wrijven maar, maar het kwam er langs geen kanten meer af.

Dan ineens, dan zag ik mijn handelingen: Een watje, een bus met een pompje en dan "willen" gaan wrijven.

En bij "willen" stopte ik toen, want toen zag ik dat ik dus nog een product met een pompje had staan en dat ik daar dus al gans de tijd (na die 4 nagels wel te verstaan) op het duwen was.

Mijn conclusie is: "Met Tonico Vitamino (zijnde reinigingslotion voor 't gezicht) krijg je dus geen nagelak van uw nagels!"


dinsdag 23 oktober 2012

Niet van nen vremde

Dat de appel niet ver van de boom valt bewees M.K.P. onlangs nog:

Setting: een geparkeerde auto met ringskes in een parking bij de collega's van de mannen van "De Kleine Steenweg" maar in 'Stad. (Ochhhhhhhhhhhhhhhhhhh Daa(n)r).

H.T.B. parkeert de auto stapt uit en gaat voor de auto staan en zegt vervolgens: "Toch schoon hé, zo die LED-lampjes!"

Mothership krijgt geen kans om iets te zeggen want M.K.P. heeft peper in zijn gat en moet naar een reactie niet zoeken:

"Wees blij dat ge ook nen auto hebt en niet alleen LED-lampjes!"

Daar stond H.T.B. dan, vol van zijn LED-lampjes en met de mond vol tanden.

woensdag 17 oktober 2012

Shaken not stirred

Vroeger stal men een fiets om even van 't ene punt naar 't andere te geraken. Wij hebben dat nooit gedaan, maar het was "common".

Nu,steelt men een auto en de gegeerde zijn die met ringskes.

Dit overkwam H.T.B. op verkiezingsdag. Aangezien ik, het "luie" Mothership wou uithangen, ging H.T.B. frietjes halen als avondeten.

En hij belt mij op: "Schiettegij uwe frak es aan en komt mij halen! Want ik zie hier net "iets in de trant van gekleurde medemensen" voorbijrijden in onze auto!"

Onnodig te zeggen dat het Mothership herself in een paniekaanval schoot, zelfs boos was op H.T.B., en effectief hare frak aan schoot om richting "the crime scene place" te rijden.

Daar trof ze H.T.B. aan met een zak vol frieten, waar mijn maag zich al vierkant tegen verzette.

En zo geschiedde dus dat er een aangifte diende te gebeuren bij de mannen van de Kleine Steenweg. Ondertussen had H.T.B. al gebeld zodat hij al geseind stond, maar een verklaring op het bureau was eveneens ook nog nodig.

Daar kreeg H.T.B. te horen dat dit dé nieuwe rage is. Met een soort van "device" openen ze je auto, starten ze hem (Startsysteem door drukknop en geen sleutel) en daar gaan ze dan! Ze doen een toerke en parkeren hem dan netjes.

De mannen van de Kleine Steenweg wisten zelf te zeggen waar ze de meeste auto's met ringskes terug vinden, want vaak worden ze op dezelfde plaats achtergelaten.

Nu ver konden ze niet want met een trackingsysteem kon hij opgespoord worden als ze verder gingen rijden.

Dus na de raad van de mannen (geweetwel, die van de Kleine Steenweg) wij én route... en ineens gaat H.T.B. zijn GSM. Een paar knikjes etc.. stapt H.T.B. weer in de auto en heeft het heugelijke nieuws: ZE HEBBEN HEM!!!

De daders, ge kent die wel, met zo van die klakskes op hun hoofd die te klein zijn, die waren niet meer te bespeuren, maar de auto wel. Netjes geparkeerd, wel open, want dat "deviceke" sluit geen auto's.

Wij waren  3 bange uren 't slachtoffer van dé nieuwe rage!

En op dat moment dan denk je wel even, had ik deze ochtend nu maar eens op een andere partij gestemd se! (Gelukkig is dat een tijdelijke gedachte, want ze zijn niet allemaal van hetzelfde allooi).


vrijdag 12 oktober 2012

Elections

Op de school van M.K.P. is er vandaag iemand van de NV-A langs geweest. Het was een man, hij had geen bril op en het was niet de afgeslankte man himself! Maar een google-attempt op de kandidatenlijst bracht hem ook geen naam op.

Maar er was nog iemand op school geweest die verkozen moet worden, maar niet met dé verkiezingen maar die zich kandidaat stelt als "wrapper".

En die had nu toch wel hem een handteking bezorgd zeker.


Dat is pas een campagnevoering!

Krimpen

Mothership: "En hoe was de toets W.O.?"

M.K.P.: "Weet je dat dit 3 pagina's waren?"

Mothership: "Ja maar dat is toch normaal. Want jij wordt groter, dus dan worden de toetsen ook wat meer!"

M.K.P.: "Dat is waar, mama. Want jij krimpt én ik groei!"

donderdag 11 oktober 2012

Da kan niet slecht zijn.

We komen thuis en ik geef Fientje en Marieke eten.

Fientje die gaat altijd nà Marieke eten want als er 7,3 kg naast u staat tussen twee kasten, dan heeft een lichaampje van 2,3 kg niet veel plaats meer.

Maar Marieke had nog niet gehoord dat ik al eten had gegeven en lag zich nog niets vermoedend te wassen. Dus ik por haar aan door te zeggen: "Marieke, ga zien er liggen bettekes in uw bakje!"

En dan zegt M.K.P.: "Ik ga dat sebiet eens proeven se!"

Ik reageer met een: "Jakkes Gaëtan, bweuk!"

M.K.P.: "Maar allez mama, dé Jos heeft dat ook al eens gegeten!"
Ik:  "Slecht kan dat inderdaad niet zijn, maar appetijtelijk vind ik het nu toch niet!"
M.K.P. : "Dat klopt, mama, want die rilatine* erin dat is vies hé!"

* Hij bedoelde dus "gelatine"


donderdag 4 oktober 2012

Oneerlijk

M.K.P. vertelde gisteren, dat een vriendinnetje van hem haar mama is gestorven!

Verbaasd vraag ik of hij het wel meent en of hij het goed gehoord heeft dat S. gestorven is.

En hij beaamt het nogmaals.

Eén smsje naar een andere mama en die bevestigt het.

"Een operatie én niet meer wakker geworden uit de narcose!"

Zo unfair, zo onverwacht, zo plots... zo erg voor die lieve A. die haar mama nu heel hard zal missen.

Vandaag werd ze begraven..

Opvoeding

M.K.P.: "Mama, volgend jaar krijgen wij sesjuele opvoeding!"
Ik: "Sexuele!"
M.K.P.: "Ja datte!! En ik weet dat G. zich dan in zijn element zal voelen, want hij doet nu al niets anders dan over sex praten!"

dinsdag 2 oktober 2012

Gebarentaal voor niet verbale mensen

Deze ochtend rij ik ter hoogte van de Koningin Elisabethlei. Daar bevindt zich aan "darmonie" een busstrook enkel en alleen voor de bussen.

Laat dit nu dé enige plaats zijn iedere ochtend waar ik braaf naast blijf rijden tot aan het licht om dan den doorsteek te maken naar Generaal Lemanstraat.

Maar één madam achter mij die was al op de strook aan het rijden van in het begin. Op het moment dat zij mij bijna inhaalt, ben ik aan het einde dus ik geef aan dat ik ook die richting kies.

En als ik dat doe, begroet ze mij vriendelijk (flassen in mijn richting, noem je dat eigenlijk). Vriendelijk en sociaal zoals ik ben wuif ik terug (zoiets van een middenvinger in de lucht). En aan het licht komt ze naast mij staan en het jammer aan deze dame is dat ze enkel gebarentaal spreekt. Dat is moeilijk klappen zunne zo zonder dat ge uw ruit naar beneden kunt doen. Maar enfin, ze maakt zich duidelijk.

Eerst gebaart ze, door aan haar gordel te trekken, dat ze "nen keer zal uitstappen se!"

Ik gebaar terug, ach ja ik pas mijn aan aan mijn gesprekspartner, dat ik geen bang heb (ge kent dat wel, zo een omgekeerd teken van "hou je mond" met een wijsvinger dat neen aangeeft) en dat ze maar moet uitstappen dan.

Dan doet ze teken dat ik een bril op heb (met haar twee handen maakt ze rondjes rond haar ogen). Ja madam, ik heb nen bril op, dat heb jij goed gezien, maar moet die enkel maar opzetten voor ver te zien. Dat kreeg ik niet getolkt. Dus ik doe maar teken dat ze het al wat rustiger aan kan doen (het zachte handgebaar en op en neer wuiven).

Kalm, ja neen, ze wordt nog ambetanter want nu gebaar ze ineens iets met haar middenvinger in haar mond. Wat moet nen mens daar nu op antwoorden om 7u30? Euh.....wordt dat hier nog groen?

En inderdaad het wordt groen en wat doet ze dan? Ze komt ineens voor mijn auto rijden en gooit dan alles dicht zodat ik niet anders kon dan remmen en stoppen. Maar ik maak haar duidelijk dat ik hier niet mee gediend bent (toeteren gelijk zot). En dan geeft ze ineens gas en gaat ze terug op de andere rijstrook rijden.

We rijden verder maar ik merk dat haar woede nog niet gekalmeerd is. En aangezien ze niet meer naast mijn kan rijden om gebarentaal te gebruiken moet ze zich anders laten gelden.

Op een gegeven moment kan je rechtdoor de E19 op of je kan richting Berchem kiezen (de Singel). Ze wacht af, rijdt geduldig voor mij. Maar ik ben niet van gisteren en geef dus pas op het allerlaaste aan dat ik richting Singel ga en dan doet ze het. Ze gooit zich tussen mij en mijn voorganger om dan, en dat scheelde geen haar of ze zat op de auto voor mij, weer naar rechts te gaan richting E19. En weg was ze....


Misschien kan de dame in kwestie maar beter eens hier een kijkje naar nemen:



Zo kan ze het alfabet leren, voornamelijk voor als ze dan niet meer naast iemand staat.

woensdag 12 september 2012

Da ge sjans hebt!!!!!

Gisteren haalde ik Mijnheertje Koekepeertje op aan de school en ik parkeerde de auto aan een andere school in de buurt.

Op het moment dat ik uitstap komt er een mama met haar drie kinderen buiten en krijgt er ééntje van de drie van langs.

Mama van 3: "Hoe is dat nu mogelijk dat de school een goede week bezig is en dat je al straf hebt gekregen?Je gaat vanavond een half uurtje voor de anderen slapen, want ik ben niet tevreden over jou. Ik dacht dat wij een afspraak hadden dat jij goed je best zou doen en flink zou luisteren."

En ze ging maar door, in het correct Nederlands.. tot die ene moment:

Mama van 3: "En na hedde gij toch vrei veel sjans, dat a vader vandaag nie thuis is hé... want het had nie aven besten dag gewest!"

Schoon toch hé... die Antwerpeneirs en hun taal. :-)

Kwetsbaar

Gisteren toen Mijnheertje Koekepeertje in ons bed lag (wegens een H.T.B. die in A'dam zit), kwam het woord "kwetsbaar" in mijn hoofd.

Zo ineens..... en wel in hoofdletters: KWETSBAAR!

Januari 2012
Een wandeling rond het huis, beweging voor de benen, daar gingen we voor naar buiten! Een praatje met de buurman, die in een oud zot-bui op zijn leeftijd net een sportwagen had gekocht. Fier gelijk een gieter liet hij de motor zien en wou hij dat ik in zijn sportwagen even ging zitten.

Je was geamuseerd door zijn oud zot-bui maar je had het koud. Koud omdat je een paar dagen ervoor weer een bezoekje had gebracht aan de dagkliniek.

Ik liep nog gauw om de sleutel van de voordeur zodat je rechtdoor naar huis kon gaan en niet moest omgaan.

En nu bedenk ik: "Vake, die dag was je zo kwetsbaar!"

vrijdag 17 augustus 2012

2 maand later

16 augustus 2012 staat er op de kalender.
Exact 2 maand na mijn "vake" vertrekt "voke" ook, plots en onverwacht ........

Ongeloof voor diegene die achterblijven.

Leon, het gaat je goed!



Mijn schoonbroer schreef dit:

Het leven gaat als een sneltrein aan je voorbij!
Voor je het goed en wel beseft ben je aangekomen in HET EINDSTATION, terwijl wij met z'n allen op jou staan te wachten op dat andere perron om samen nog zoveel verder te reizen...
Die reizen zullen we niet meer samen kunnen maken, maar je zal steeds in onze gedachten meereizen overal ter wereld!

dinsdag 31 juli 2012

Istemna...

... toch weeral jarig zeker!


Dat is toch nogal een model zunne. 1 keer per jaar, lapt em dat ons toch zeker!

Zomaar jarig zijn.

In ieder geval dees jaar komt er weer één jaartje bij!

Happy, happy 47!!!

maandag 23 juli 2012

I proudly present...

"Prosperke!"

Neeje, neeje, niet "Prosper!" niet "Prosper, oeplaboum", gewoon "Mijn Prosperke".

Prosperke is zeker al mijn leeftijd oud! En hij prijkte dan ook al zolang in ons mémé haar keuken.

Toen mémé in 2004 stierf werd het huis verkocht aan iemand die we kenden. En toen heb ik gevraagd als ze de keuken zouden gaan verbouwen of Prosperke kon gered worden.

En ze hebben woord gehouden, want Prosperke is er!!!

Maar wat was het doel van "Prosperke"? Wel, dat was mijn steun en toeverlaat in moeilijke tijden.

Die moeilijke tijden, waren de tijden dat ik een stout kindje was en zoals jullie weten, die moeten in de hoek.

Zijn stelplaats was één hoek in de keuken achter de deur. En toen ik er, god weet hoe dat kwam, verzeilde toen volgende mijn kleine vingertjes de contouren van hem. Zo doodde ik de tijd tot ik weer tot een braaf kindje bevonden was.

Er werd dus nooit tegen mij gezegd: "Ga maar in den hoek staan!" Neen! Het was: "Ga maar wat bij Prosperken staan!"

Dus conclusie: "Ik ben nooit stout geweest! Want ik mocht toen altijd naar mijn vriendje Prosperke toe!"







Liefde is...


Oma een dikke knuffel geven!

dinsdag 17 juli 2012

Wanneer?

Daarnet....

M.K.P.: "Mama!!! Wanneer moet je eigenlijk van Tampax veranderen?"

Ik verslik me even.. maar schraap mijn keel en geef hem een antwoord.

M.K.P.: "Dat betekent dan dat je hem dan straks moet gaan verwisselen! Maar ik doe dat niet om het langer te trekken hé!"

Ik: "HEUH? Langer te trekken?"

M.K.P.: "Awel, nu nog kaka gaan doen terwijl het haast slaaptijd is!"

"Achhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!"

Zo gaan de conversaties hier soms....

woensdag 11 juli 2012

B.I.R.

Ik bekeek de CD die M.K.P. op het einde van dit schooljaar had meegekregen van de zeeklassen. En er was toch ééntje die zo op de foto stond!



En ook nog eens zo:



Onze zoon met een Broek In Reet!

Jaja, zeg het nu maar:

"HET IS JULLIE ZOON!"

Als een pauw de wind vanachter krijgt...

dan krijg je dit.




Terwijl dit het eigenlijk moet zijn!



dinsdag 26 juni 2012

16 juni 2012

15 juni gaat ons vake (met ons moeke) aan de tap (dagkliniek) hangen. Ik noemde dat zo, omdat er op die dagen (2-wekelijks) dus effectief ook een soort van dikke naald in de buik werd geplofd om dan het vocht uit zijn buik te halen.

Om 12 uur een SMS met een aangename boodschap: "Vake wordt op de transplantatielijst geplaatst" Euforie, een vreugdedansje was niet veraf.
Maar dat je twee uur later een telefoon krijgt waar je rillingen van krijgt, hou je gewoon niet voor mogelijk. Vake is in een shock gegaan en is nu overgeplaatst naar IC. Wat!!! Hoe? Waarom?

19 uur IC...bezoekuur.
Je ziet je vake liggen die bij bewustzijn is. Hij vloekt omwille van zijn toestand en op een paar vragen krijg je een ja. Maar hij is zo aan het vechten. Dat half uur bezoek is zo voorbij. Je gaat naar huis met een loodzware boodschap van de IC: "Kritiek".

Daar zit je dan, M.K.P. die buiten zit te wachten en die moet je nu gaan vertellen dat opa aan het vechten is. Dat hij héél ziek is geworden.

Antibiotica die nog niet is aangeslagen van 14 uur tot 19 uur. De zware antibiotica werd aangehangen toen wij vertrokken. Je voelt de onrust in je lichaam toenemen.

Twee uur later bel je: Toestand is verslechterd, bloed is nog meer verzuurd, ademt oppervlakkig en hij is in een carbonroes geraakt. De toxische stoffen in zijn lichaam geven hem dit ijle gevoel. Hij begint te slapen hierdoor.

We maken afspraken om enkel te bellen "mocht het voorbij zijn". Wat je geeft het nog altijd één kans.

En dan ga je de nacht in... je slaapt niet.. maar doezelt weg en om 4u30 één telefoon, één nummer, een zin: "Mevrouw, je weet allicht al wat ik nu ga zeggen, maar je vake is ingeslapen om 2u30." (2u23 om exact te zijn lezen we achteraf op de overlijdensakte).

Daar zit je dan, samen met moeke in één bed. Verslagen en je hoofd begint te werken want we moeten zaken gaan regelen. Je krijgt een adrenalineboost.

Maar je bent boos, verdrietig en vloekt net zoals hij om 19 uur: GODVERDOMME toch!

dinsdag 19 juni 2012

Van de hemel naar de hel gekatapulteerd worden

Ongeloof, onverwacht, een roes... daar leven we nu momenteel in.

Verslagen, verdrietig, boos... Het is niet fair. Dit hebben we niet verdiend. 16 juni stond de wereld voor ons stil.

Ik zou er een arm en een been voor geven om de tijd te kunnen terugdraaien...

Woorden schieten nu te kort... mss dat na het afscheid van nu zaterdag we weer onze woorden kunnen vinden.

woensdag 6 juni 2012

Een mooi rapport

Neen! M.K.P. heeft zijn rapport nog niet gekregen. Maar ons Fientje krijgt met stip een héél mooie voldoening op haar rapport als het op het puntje: "Gun je Mothership nachtrust" aankomt.

Sedert een paar weken laat ze me slapen en ben ik nog iedere ochtend stomverbaasd als ik in mijn bed wakker wordt en niet meer op de zetel.

De vet vertelde één jaar geleden dat het "gedrag" dat zij vertoonde iets was hetgeen bij oudere katten voorkwam, neemt bij haar af met ouder worden. Driewerf hoera, hoera!

De eerste dagen werd ik nog wakker op het uur dat zij mij normaal uit mijn bed wou hebben maar nu ben ik dus ook gewend aan mijn nieuw (lees normaal) slaappatroon.

dinsdag 5 juni 2012

Try-out

Nu zaterdag komt er family eten.. en dan vind ik het wel leuk om eens in mijn kookboeken te duiken. Dat moet je niet ieder keer bij mij verwachten maar gisteren heb ik alles dus al samen gesteld. Van de meeste was ik vrij zeker dat ik het kon!

Maar het dessert wou ik toch eens vooraf proberen. Ik kan stellen dat in de keuken op dit moment een heerlijke "Crostata di limone" staat te geuren.

En ofdatemlekker is.. dat weten we straks... :-)

maandag 4 juni 2012

Te stil = te verdacht

Gisteren was het tijd om de tanden te poetsen en het bleef verdacht lang stil in de badkamer. Geen straaltje water dat je hoorde lopen noch een tandenborstelgeluid.

Ineens staat M.K.P. op zijn kousevoeten bij mij. Hij was dan al langs H.T.B. geslopen zonder zich écht te laten opvallen.

Het gaat wat op een fluistertoontje tussen M.K.P. en mezelf want ik merk onmiddellijk dat er "daar was laatst een meisje loos" was.

M.K.P: "Kijk eens naar mijn pink, ik heb er bloed aan!"

Nu gelukkig ben ik niet de mama die flauw valt bij het zien van bloed of al gillend door het huis loopt en op slag niet meer weet wat de nummer van de 100 is.

Ik: "Hoe komt dit, heb jij je gesneden aan een scheermesje van papa?"
M.K.P.: "Maar dat was gevallen (lees onmogelijk) en ik heb dat "gewoon" opgeraapt zunne, mama!"

Een vlugge scan van zijn vingers volstrekt zich en ik zie dat hij ook nog twee andere vingers heeft die dezelfde verwondingen vertonen.

We gaan naar de badkamer, "dag H.T.B, we passeren even en we zijn stil." Did you notice?

Maar mama is wijs, zegt niets tegen M.K.P. ook dat ze behoorlijk zeker is dat het niet zo is gebeurd zoals hij vertelde.

Neen, ik ben wijs! En hou voor mezelf dat hij allicht eens wou zien of hij wat vel van zijn vingers kon schrapen om ergens anders te plaatsen.

Het is gewoon een gebeurtenis zoals die keer dat hij zijn wenkbrauw had geschoren of toen hij eens zelf in het midden van zijn haar de schaar had gezet.

En M.K.P. die dacht allicht: "Amaai, ons mama had ik goed liggen!"

Tot zolang hij dit stukje niet leest, hou ik mij van den domme en ga ik mij in zijn verhaaltje!! :-)

Wederkerend Amélie Poulain-gevoel

Hij staat er weer. Veel drukte, geen parkeerplaats meer op de gedempte Zuiderdokken, geuren van wafels, barbapapa's en vettige hamburgers. Lichtjes en geflikker, getoeter en veel bellen. Allerhande pluimages van mensen, voornamelijk type "draag-leggings-met-cellulitusbenen in combinatie".

Van in de verte zag ik de "stuiterbal" al, H.T.B his old time slingerplezier en dat rondraaiende ronde hoogtegeval.

Maar mijn favoriet zag ik niet, het gaat niet héél hard de hoogte in en kent afwisselende snelheden. Maar het is het enigste waar ze mij in krijgen in wat heet in de Antwerpse volksmond, de Sinksefoooooooooor.

En toen kwamen we bij hem, mijn ding op die ganse foor.

Toen ik erin zat, was het weer daar, dat fantastisch gevoel, en terwijl ik weer als haar me alleen in mijn bakje bevond op de tonen van Trigger Finger, kon mijn weekend beginnen.

Schateren van het lachen doe ik erin zeker als hij op volle speed gaat en dan denk ik bij mezelf.. geluk kan soms in iets klein liggen.









bont allegaartje

Volgens Mijnheertje Koekepeertje is een lieveheersbeestje "rood met ZWITTE stippen".

En ze hadden het ook over "doode" mensen" gehad en daar hij had opgeschreven dat zijn pappie, geboren was in 1789 geboren! En die "liegen" ook op het kerkhof en Juzus hankt aan een kruis. Maar de "terugleevendmaker" is een robot!

En dan zei hij nog: "Amaai, mama goed dat ik mijn agenda wel van buiten kende hé.... want anders was het weer AMBRAS met jou omdat ik hem vandaag vergeten was!".

Mama, dronk wijselijk een glaasje wijn en liet de dag gewoon aan haar voorbij gaan! :-)

donderdag 24 mei 2012

Nadenkertje

Tijdens mijn lunchpauze zat ik even alleen. Ja! Ik ben een asociaal iemand en eet dus altijd alleen. Zo ben ik, laat me in rust mijn bokes eten!

Belange niet... ik vind het verschrikkelijk om alleen te moeten eten en daarom heb ik altijd een boek bij mocht zich dit voordoen.

En zo dus deze middag.

Dan neemt een mens zijn boek ter hand en gaat men lezen en zo komt men iets tegen dat je toch wel even als ouder zijnde aan het denken zet.

"Om onbaatzuchtige liefde te geven hoef je niet helemaal je best te doen. Echte liefde vraagt geen inspanning en stelt geen eisen. Het is aan ouders om "iemand" van hun kind te maken in plaats van "iets" (dokter, advocaat, etc...)"


Toch wel iets om eens over na te denken voor sommigen!

maandag 21 mei 2012

Neem uw moeder en haar uitspraak

Toen ik M.K.P. ging ophalen zag ik dat je weldra een straat aan de school zal moeten delen met een bus en dat die straat wellicht (door werken Nationalestraat) tweerichtingsverkeer zal worden in plaats van maar in één richting.

Dus ik ga hem oppikken en:

Ik: "Ik zal straks op "tinternet" eens kijken wat nu juist de bedoeling gaat zijn en of ik dan nog van de Kasteelpleinstraat die straat in kan!"
M.K.P.: "Gohhhhhhhhhhhhh mama, aub TINTERNET!!!!! Dat is wel INTERNET hé, niet TINTERNET!!!

donderdag 17 mei 2012

Van mij, van mij, van mij

Triest keken ze mij aan, onze gevederde vrienden op maandagochtend!
"Geen graantjes om mee te pikken, geen zonnebloempitjes noch pindanootjes?!!!'

Troostloos zaten ze op de balustrade te kijken en achter de deur brak mijn dierenvriend-hart!

Maar om 19u30 van diezelfde avond kon het geluk niet op! Althans toch van ééntje niet want die had zich eerst tegoed gedaan aan de weer overvolle schaaltjes die er stonden.

En die dulde geen familie. Een ganse dag moeten wachten op een festijn, daar wij hij alleenheerser van zijn.

Maar na een tijdje moest hij de strijd staken en deelde hij zonder problemen.

Leve den boerenbond en hun zakken met lekkers!

maandag 7 mei 2012

Speciaal circuske

11 jaar geleden hebben wij er zelf van genoten en het was met het zien van reclame op de lichtbak dat ik dacht: "Hier moet ik M.K.P. ooit nog eens mee naar toe nemen."

En "ooit" werd snel werkelijkheid... want als je het nu zou uitstellen dan is het de volgende keer en dat is misschien dan weer té ver in de tijd. In een tijd waar hij zou zeggen: "Bah mama, moet ik daar nu écht mee naar toe."

Maar nu was hij enthousiast toen ik hem het filmpje liet zien. En de prijzen vielen nog mee én het is wanneer ik een weekje thuis ben.. dus zetten we de vakantie op 1 juli in met Corteo!

Utrecht

H.T.B. wou ons zaterdag laten zien waar hij zo vaak verblijft voor het werk. Utrecht is stilletjes aan zijn tweede bureau aan het worden.

En inderdaad het is toch wel fijn, want nu  kunnen M.K.P. en ikzelf ons toch een beeld vormen van waar hij vertoeft.





En of dit allemaal vermoeiend was! Maar zeker de moeite waard!

De reclame die we gemaakt hebben kan ook tellen.


dinsdag 1 mei 2012

Lijstjes

Iedereen maakt ooit wel eens een lijstje en ik denk vrouwen nog het meest. De boodschappenlijst zal wel het hoogst scoren en dit in een wekelijks tempo.

Bij ons komt er allicht ook binnenkort een lijst. Een lijst waar we al wat op hebben gehoopt, naar hebben verlangt maar soms ook wel een lijst is waar je niet wenst mee te maken hebben.

Maar het zal allicht er toch van komen. En nu de eerste woorden (of beter de tweede keer) zijn uitgesproken worden er "wat als-scenario's" besproken.

Scenario's die hoop geven maar die ook afschrikken, maar als we er met zijn allen kunnen over praten, dan is dé dag dat de naam er ook zal op prijken een dag waar we naar zullen uitkijken.

Dan zullen we voorbereid zijn om bij een telefoontje snel ter plekke te zijn en te hopen dat er een match is. Jammer genoeg verliest er iemand maar winnen wij er iets bij én als het omgekeerd zou zijn, zouden wij ook het verlies kunnen dragen als je weet dat je iemand zou helpen.

We duimen...want zoals men zei: "Daar denken ze in blokken! Maar ik wil naar de toekomst zien!" En ook al helpen de blokken voor het comfort, we willen toch allemaal een toekomst die er roziger gaat uitzien. Dan hoeft er niet meer aan 3-wekelijks comfort gedacht te worden.

Misschien zijn deze woorden nog raadsels voor sommigen maar het neerschrijven doet al veel.

We gaan ervoor vechten! En als lijstje deel van het leven gaat uitmaken, dan weten jullie het meteen.

Op mijn vingers getikt

Zondag werd M.K.P. naar de Oost-Vlaamse contreien gebracht omwille van een brugdag op  maandag, een dag van de Arbeid op dinsdag en een Pedagogische studie op woensdag.

Aangekomen aldaar dient de vinger op de bel gedrukt te worden en ik was van dienst en gebruikte de "het-is-familie-belsignaal". Dat is meestal, dring, dring, dring.

En dat vond er ééntje nu toch wel niet kunnen.

M.K.P.: "Goh, moet dan nu echt? Eén keer bellen is niet genoeg ofwatte?"

Gelukkig was ons vake er om mij de vingertik te besparen door de deur te open!

Kinderen hé :-)

Beker van Vlaanderen

Vandaag gaat H.T.B. golfen voor dé Beker van Vlaanderen. En dat doet hij als "Jan met de Pet"




Of als "Jan met de omgekeerde pet!"



Aan u de keuze.


vrijdag 20 april 2012

Een tapijt

Mijnheer: "Mefrouw, ikke heb tapijt dat moet gewas worden!"
Ik: "U bent klant bij ons?"
Mijnheer: "Ne, ik geen klant maar gij tapijt wassen dan."
Ik: "Het spijt me mijnheer, maar wij hebben tapijten die wij wassen maar dat zijn mensen die bij ons een onderhoudcontract hebben."
Mijnheer: "Ja ma, mijn tapijt dan? Waar ik moet gaan voor de was?"

Ik:"Misschien kunt u tapijt naar de droogkuis doen, mijnheer!"
Mijnheer: "Ik droogkuis dan, gij tapijt niet wassen!"
Ik: "Neen mijnheer, jammer genoeg kan ik uw tapijt niet wassen!"

Onnodig te vertellen dat mijn collega's het uitgierden toen ik inhaakte.

donderdag 19 april 2012

Voorbereiding

Ik: "Ze springt."
M.K.P.: "Ze springt?"
Ik:: "Ja Gaëtan, ze springt!"
M.K.P.: "Kedoing, kedoing, kedoing, kedoing! Ze springt!"

Zo kan je je natuurlijk ook voorbereiden op het dictee! Als dat maar goed komt!

dinsdag 17 april 2012

Een ochtend in 2003...

Het was vroeg dag!

Die dag werden wij dan ook om 7 uur verwacht in het Sint-Augustinus. Met een koffertje op wielen en een koffer vol boontjes en cava begaven H.T.B en ikzelf ons naar Wilrijk. Niet dat we een "Maria en Jozefke" moesten doen door op voorhand te vertrekken aangezien onze homestee zich op 5 minuten bevond van het ziekenhuis.

Ziek was ik niet! Kerngezond en zo rond als een tonneke, dat wel. Nen toeter van jewelste ter hooge van mijn buik, want daarin zat ons "Beertje". Dat "Beertje" dat via het keizerlijke luikje het daglicht zou zien op 17 april om 9u16.

Vandaag zijn we 9 jaar later en dat Beertje is een echt "Mijnheertje (Koekepeertje)" geworden.








Dus werd gezegd dat mama geen nieuws wou kijken vandaag en dat hij naar één film mocht kijken tot zijn naar bedtijd!
Hij wordt maar één keer 9 en dat vieren we vandaag!

Fijne verjaardag Gaëtan!

maandag 9 april 2012

Fiesjes

Pasen én Mammie's verjaardag hadden we te vieren gisteren.

Voor de grote was er dit:



De kleinere waren blij met dit:



En als ze wat te druk werden dan lieten we ze dooie vis spelen!



zondag 8 april 2012

Let Pylones be Pylones

Vrijdag had een vriendin een mooi ring aan. Dat betekende om zelf ook eens hun collectie te gaan bekijken, dewelke je in Antwerpen hier kan vinden.

Voor de prijs moet je het zeker niet laten én ze zitten zalig en voor ieder truitje is er wel een kleurtje!


Met dank aan Fientje's pels

Last but not least

De kamer was klaar net voor H.T.B. op vrijdag terug is gekomen uit Polen. Een rush tegen de tijd, maar I did it.

Een kleine impressie:










woensdag 4 april 2012

Doedelzak

M.K.P: "Mama, weet jij wat een doedelzak is?"
Ik: "Tuurlijk weet ik dat, de Scottisch Pipes!"

M.K.P: "Maar neen! Dat zijn je dinges hier!!" En hij gebaart naar de "crown jewels."

Ik: "En waar heb je dat nu weer gehaald?"
M.K.P.:"Awel uit de film Cats & Dogs!".

Laat ik een ding duidelijk stellen over deze film: "Over muziekinstrumenten kennen ze dus niets!!!"

W.I.P.

Mijnheertje Koekepeertje zijn kamer was dé enige die nog niet voorzien was van één nieuwe laag verf.

Dus  het Mothership klom al twee dagen op de ladder om dit geregeld te krijgen.
Eerst een halve dag werk gehad met alles uit de kamer te halen. Niet te geloven wat er allemaal in de kamer gestouwd stond.

Plafond is terug wit, de muren hebben hun eerste grondlaag gekregen en de accentmuur haar eerste laag.

Het "Work In Progress" schiet goed op!

En de poezen die moeten een plekje zoeken in een living waar "extreme verzamelwoede" een kluifje aan zou hebben. :-)


zondag 1 april 2012

Kotsjebakje

Gisteren kregen de poezemiekes zoals iedere avond ieder hun bakje sheba. We starten met één potje voor beiden en ingeval van groten honger volgt een tweede met als stelregel, dat het eerste allemaal op moet zijn.

Na een tijdje ga ik naar de keuken en werp een blik in het etensbakje en ik denk: "Amaai, die sheba ziet er nu zo slecht uit. Dat was daarnet toch niet."

Dus tijd om het wat van naderbij te gaan bekijken. En dan zie ik het!

Een van de poezen was al gaan eten, was ontzettend misselijk geworden en had over haar tong gekakt en dat was in het andere bakje met de nog verse sheba belandt. Dus voor dat het gegeten eten in de maag van de andere zou belanden was er een nieuw bakje met verse!

Kotsmasjoefel!

donderdag 29 maart 2012

Een Frank De Bozerke

Morgen is er toets over het weer. Dat wil zeggen dat er verschillende wolken dienen opgenoemd te worden of men moet kunnen vertellen wat een anemometer en pluviometer is.

Toen ik "overhoorde" moest hij mij vertellen wat sneeuw is: "Dat zijn ijskristallen die waggelend naar beneden vallen!"

Allicht hebben dié ijskristallen wat te veel anti-vries gedronken dan (moest dwarrelend zijn).

En op de achtergrond hebben we dan nog H.T.B.

Die gaat nog wat de grapjas uithangen als ik de volgende vraag stelde: "Met wat wordt de windsnelheid gemeten?" Al gierend riept hij vanop de vensterbank: "Met nen windkilometeriek!"

Als ik juf was, was het nul op 't rapport, de grapjurkjes!

woensdag 28 maart 2012

Melkbrigade

Twee witte flessen zitten nog verscholen achter kousen of een lange broek met laarzen. Neen, nog geen blote benen voor mij, want dat betekent nog wat ontharen en teentjes lakken.

Maar dé deadline om kousen te dragen is april voor mezelf. Dus weldra duikt iedereen in de handtas of tast men in de binnenzak om een zonnebril op te vissen, als ik met mijn twee witte melkflesbenen weer over het straat ga wandelen.

U bent gewaarschuwd! :-)

donderdag 22 maart 2012

De Mippets

Een paar weken geleden ging ik met M.K.P. naar "The Mippets" zien. Allicht krijgt u als lezers al een eerste reactienood om aan te geven dat het "The Muppets" is. Troost je, dat heb ik al tig keer vermeld aan M.K.P. Maar helaas pindakaas, tevergeefs. :-)

Sinds de wat overdreven musicalversie volgde de 3 DVD's van uit de boekskes geknipte bon,  en nu galmt hier door de woonkamer meermaals Muppet-musical liedjes.

Als achtergrond weliswaar want ondertussen wordt er duchtig met Star Wars gespeeld en volgt er sporadisch een meezingsessie van M.K.P. Dit dan ook al of niet in de juiste inhoudversie.

Maar als ik moet kiezen, dan vind ik deze wel leuk om te horen en vooral te blijven aanhoren:

So I proudly present you Camilla and her princesses of poultry.......


maandag 19 maart 2012

GVR

M.K.P.: "Mamaaaaaaaaaaa, ken jij de G.V.R. ?"
Ik: "Tuurlijk, want weet je dat oma daarvoor kaarten heeft om die voorstelling te gaan bekijken?"
M.K.P.: "Tuurlijk weet ik dat, we gaan op 1 april met oma naar de "Grote Vriendelijke Reus" kijken en dat heb ik ook zo verteld tegen Juf Els van de rekengroep!"

Ziezo, Mijnheertje Koekepeertje weet dat er weldra cultuur voor hem is in de Biekorf!

donderdag 15 maart 2012

Haast vergeten cultuur

H.T.B. gaat voor het werk op reis niet zo ver als toen maar nu is Polen aan de beurt.  Volgende week gaat hij al voor een eerste keer en in april gaat hij ook voor een week.

En plots realiseerde ik mij dat we kaarten hadden voor Kommil Foo op 6 april en die dag komt hij pas terug. Nu kaarten verloren laten gaan dat zou zonde zijn, maar gelukkig was er dé vriendin die vrij was én die graag mee gaat.

Dus problem solved. En ik kijk er naar uit, temeer omdat ik ze vorig jaar nog niet echt kende en toen ontzettend heb genoten.

dinsdag 6 maart 2012

Als ik er niet meer ben

Voor het slapen gaan confronteerde M.K.P. mij met deze vraag:
"Mama, als ik er niet meer ben zou jij en papa dan een ander kindje nemen?"

Ik heb hem gezegd dat ik daar wel over na zou moeten denken want om nog opnieuw te beginnen omwille van tram 4. Maar ik zou wel ontzettend veel verdriet hebben mocht dit gebeuren.

En dan volgt normaal, "ouders horen niet hun kinderen te begraven". En ik kan veel empathie opbrengen voor ouders die hier wel al mee zijn geconfronteerd, want die dachten dat destijds ook.

Dus laten we maar gauw aan iets leuker denken of ik kan de slaap niet vatten.

Mond vol tanden

Vorige week wenste ik een klant alvast een fijn weekend toe. En prompt antwoordde deze: "Ik wens jou ook een fijn weekend EN vooral laat u maar eens goed gaan dit weekend!"

Ik wist niet goed wat antwoorden want het was de eerste keer dat ik deze klant aan de lijn had maar die opgewektheid van de klant die zal ik nooit meer vergeten.

En dan nog iets

Dat is het vervolg op het boek "Taal is zeg maar echt mijn ding", van Paulien Cornelisse. Je leest dit boek en regelmatig dacht ik toch: "Tiens, dat doe ik ook of dat zeg ik ook zus of zo."

Zo is er ook het fenomeen dat je jaren aan één stuk niet weet wat iets betekent, zoals zij in haar boek het voorbeeld geeft van iemand die niet wist dat horeca komt van HOtel - REstaurant en CAfe.

Of dat je jaar en dag al iets verkeerd zegt. Wel in mijn geval zing ik al toch een ruime 10 jaar iets verkeerd. Geleerd van H.T.B. en ik zong tot een goede 3 weken geleden steeds als : "Varkens schijten boerenkool, dat leren we op de boereschool."

Tot het H.T.B wat raar in de oren klonk en hij zei dat het eigenlijk wel: "Varkens, geiten, boerenkool," is.

Tja, die oren van mij die willen soms toch niet mee hoor.



donderdag 1 maart 2012

Een gouden tip

Vorige week krijg ik toen ik M.K.P. op was gaan halen in Oost-Vlaanderen een gouden tip.

M.K.P: "Mama! Strek nooit maar dan ook nooit je tong uit je mond!"

Geconcentreerd als ik ben op een vrijdag avond moest ik even mijn gedachten bij elkaar gaan rapen om überhaupt een zinnig antwoord hierop te kunnen stellen.

Aangezien dit niet mogelijk was moest ik een vraag stellen in de trant van:

"Hoe bedoel je, lieve schat?"

M.K.P: "Hoe moet ik jou dat nu uitleggen?" (Met nadruk op "jou")

Laat het duidelijk zijn dat ik de gedachtengang van mijn zoon niet altijd kan volgen.. dat breintje gaat tegen 200 per uur terwijl dat van mij al blij mag zijn dat het een gemiddeld van 50 kan halen (wat zelfspot mag).

Dus ik kreeg een anatomische uiteenzetting van de tong maar waar het eigenlijk om ging was poepsimpel. Maar daarvoor is zoonlief een rasechte Antweirpeneir en die liggen het nogal graag in 't lang en in 't breed uit.

Eigenlijk bedoelde hij het stukje spier dat onder je tong zit. Als je je tong strekt én je doet dan in "overdrive" dan krijg je na een paar minuten pijn aan dat spiertje.

Bij deze, wees dus gewaarschuwd.. hou je tong niet in strektoestand.. want dat bezorgt je spierpijn!

Een ballet van....

flikken...

Een unieke voorstelling waar ik deze week al tweemaal getuige mocht van zijn.

Ik begeef me deze week richting M.K.P. na een dag noeste arbeid en sta stil in een file. Dit in een straat waar je normaal zo door kan rijden.

En bij het uitrijden van die straat zie ik het... op het kruispunt staan de lichten in knipperstand en zover het oog reikt zie ik dat ook de lichten aan 't oud justitiegebouw in knipperstand staan.

En dan spot ik ze.. de aspiranten van de flikken.. te midden van de baan. Als wij als burger te midden van  de straat gaan staan gesticuleren, geheid dat we worden opgenomen en opgesloten. Maar deze regel is niet van toepassing voor hun, want een blauw uniform aan en te midden van de straat staan, dat is dé gewoonste zaak van de wereld.

Maar nu wil dat achter de "leerling", de "meester" staat en dat hij hun arm neemt om hun te leiden in het juist aangeven van de aanwijzingen naar ons bolide-mensen. Het is een mooi schouwspel... en ik lach er spontaan van in het vuistje. Niet luidop  én met het raampje open want dan zou ik misschien nog aan de kant worden gezet voor smaad aan de politie.

En vandaag was het the big test... de leerling stonden gevaarlijk tussen de spitsuur-auto's en de meesters stonden veilig op het voetpad toe te kijken hoe ze het deden.

Maar volgens mij waren ze geslaagd want er waren veel happy-faces te bespeuren!

Speciaal voor jou, u onze klant!

Naar aanloop van "complimentendag" hadden we met een paar collega's een gespreksonderwerp aan tafel tijdens de middag.

Ze vinden toch wel dagen uit, waarvan je denk: "Maar allez, waar halen ze dan na weer vandaan of waarom?" Maar goed, wij ondergaan het.

En mijn brein begint dan te denken, werkende op een servicebedrijf én druk in de weer met telefoonopleidingen te ondergaan. Stel dat het de dag van het gedicht is en wij bij iedere klant die ons belt af zouden sluiten met een gedichtje.

Hilariteit aan de tafel bij de collega's en bij onze telefoonopleiding-goeroe. Een boze klant.. geen probleem... we sluiten af met een mooi gedichtje speciaal voor jou! Dat levert ons allicht een boel tevreden klanten op.

Denk je niet?

woensdag 29 februari 2012

En français

Als M.K.P. iets niet mag horen dan spreken H.T.B en ikzelf Frans.... J'adore la  langue de Molière dus het is voor mij aangenaam op die manier.

Nu onlangs lag M.K.P al in zijn bed en ik wou aan H.T.B. iets zeggen over ons Fientje. Remember ons Fientje ziet mij als "Mothership" en heeft mij vaak nodig. Dit ligt volgens onze dierenarts aan haar groot "moedergevoel".

Anyway, ik zeg iets over haar tegen H.T.B in het Frans. Na een paar minuten (ik ben niet blond, maar toch...) valt mijnen nikkel en zeg ik tegen H.T.B.: "Waarom zeg ik nu iets over Fientje tegen jou in het Frans, alsof zij het zou begrijpen als ik het in het Nederlands zou hebben gezegd.".

Bizarre kronkels in mijn brein hoor, daar zou Paulien Cornelisse voer aan gehad hebben voor een boek over "Taal is echt wel mijn ding!"

donderdag 23 februari 2012

Ruimtelijk inzicht

Deze ochtend kom ik aan het werk aan waar een man uit zijn wagen stapt en zich begeeft naar de achterkant van zijn wagen, hetgeen we dé koffer noemen.

Ik ben héél gentille en laat dus een plaatsje tussen zijn achterkant en mijn voorkant zodat hij zonder problemen zijnen trunk kan openen.

Hij slaagt zijn koffer dicht en roept (echt roepen) naar mij: "Komt wat dichter staan, want anders kan er achter u geen énkele auto meer staan!"

Maar geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht om te gaan bumperkleven dus ik doe beleefd (aheum) teken van "Neen!"

En dan stap ik uit en dan zie ik dat er achter mij nog 3 auto's kunnen staan. Wat had die 15 cm nu uitgemaakt?

En effectief toen ik vanavond vertrok stonden er 3 auto's achter mij.. maar hij, hij was al weg. En dat was toch wel jammer, want dan had ik toch wel een briefje onder zijn ruitewisser gestopt met de opmerking dat ruimtelijk inzicht zijn sterkste troef niet is.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...